Hanımın Çiftliği üçlemesinin son kitabı Kaçak, ikinci kitabın bittiği yerden başlaması ile devam niteliği taşıyor. Lakin çiftlik ve Güllü ile ilgili yeni bir bilgi vermiyor. Yazar, kahramanlarımızın akibetini okuyucunun hayal gücüne bırakıyor.
Üçüncü kitap tam da ismine uygun bir firariyi anlatıyor. Çocukluğumda Hülya Koçyiğit’in oynadığı bir filmini hayal meyal hatırlıyorum. Kadının sadece cinsel bir eğlence unsuru olarak görüldüğü, 13-14 yaşındaki kızların evlendirildiği, cinsiyet eşitsizliğinin hüküm sürdüğü 1951-1952’lerin Çukurovasında, yeni parti yönetimi ve onun banka kredileri ile zengin ettiği, sonradan görme, beton evlerinde buzdolabı, çamaşır makinesi olan yeni zengin sınıf ortaya çıkmıştır. Köyler evrilerek kasabalara dönüşürken köyden kente göçün önü de açılıyor. Marshall yardımları ile yurda resmen yağan Amerikan tarım makineleri yeni tarım devriminin habercisi olarak kitapta boy gösteriyor. Genç Cumhuriyetin hedefleyip gerçekleştiremediği toprak reformu, problemlerin kaynağı olarak dikkatli okurlara göz kırpıyor.
Muzaffer Beyi öldüren ve Çiftliğin yanmasına vesile olan Habip, olaylardan sonra bölgeden yaralı bir şekilde kaçıyor. 7 yıldır kocası yanında olmayan Hacer ve 6 yaşındaki oğlu Hüseyin ile yolları kesişiyor. Türk toplumunda eşi uzakta bir kadın olarak yaşamanın zorlukları heleki o yıllarda kitabın ana temasını oluşturuyor.
Bol bol diyalog var. Sürükleyicilik açısından 2. kitapla yarışır nitelikte. Bir solukta okudum. Bir çok filme ve kitaba esin kaynağı olduğunu fark ettim. Sonunun daha belirgin olmasını isterdim. Ben sevdim. Okumayı düşünenlere tavsiye ederim :))
