Halk her zaman ve her çağda kötü eğitilmiştir. Sanattan sürekli olarak popüler olmasını istemiştir; onların zevk düşkünlüğünü haylasın, anlamsız kendini beğenmişliklerini okşasın, onlara bildikleri şeyi yeniden anlatsın, aslında görmekten yorgun düşmüş olmaları gereken şeyleri göstersin, yemekten sonra ağırlık çöktüğünde onları eğlendirsin, kendi aptallıklarından bezdiklerinde düşüncelerini başka yere yöneltsin.