Maral Ana Efsanesi
...Çok eskiden olmuş bu olay. Çok çok eski zamanlarda, yeryüzünde ormanların otlardan ve bizim ülkemizde de suların karalardan çok olduğu çağlarda, derin ve serin suyu olan bir nehir kıyısında, bir Kırgız kabilesi yaşarmış. Bu nehrin adı Enesay imiş… Bugün bu nehrin adı Yenisey’dir… Kırgız kabilesinin etrafı da düşmanlarla doluymuş. Bir gün biri
Bilesiniz ki asla isteyerek yapmıyorum bu işi.. ama sizin iyiliğiniz için böylesi... İhtiyar kadın cümlesini bitirmeden yanıbaşlarında bir ses duyuldu: - Bekle ey ulu bilge kadın! Bu günahsız yavruların canına kıyma! Topal Çopur Nine ardına dönüp baktı ve gözlerine inanamadı: Şaşakalmıştı. Çünkü orada durup konuşan bir ana buğu (maral) idi. Hüzün dolu kocaman gözleriyle sitemli sitemli bakıyordu ona... Süt gibi beyazdı.
Reklam
Çopur Topal nine ve Maral Ana
- İyice düşündün mü Maral Ana? İnsan yavruları bunlar, insan! Büyüdükleri zaman senin yavrularını öldürürler! - Hayır, büyüyünce benim maral yavrularımı öldürmezler. Ben onların anaları olacağım,onlar da benim çocuklarım. İnsan öz kardeşlerini öldürür mü? - Öyle deme Maral Ana, insanları tanımazsın, orman hayvanları şöyle dursun, birbirlerini öldürmekten bile çekinmez onlar.