Tanrım! Sabaha kadar bu şirin şapşal hâlini seyredebilirdim!
Sayfa 207Kitabı okudu
Okyanus...
Dile getiremediğim ve aklımdan geçen tek şey buydu...
Okyanus gibiydi gözleri...
Okyanus bile bu kadar derin değildi belki...
Çaresiz ve yalvaran bakışlarla bana bakıyordu. Gözlerindeki yakarış, dudaklarından süzüldü: "Yardım et..."
Sessiz... Güçsüz... Ürkek...
Sayfa 16 - walterKitabı okudu
"Ben... Senin kaleminin ucundaki hayali bir adam değilim."
Biraz daha yaklaşıp dudaklarımı dudaklarına dokundurdum, belli belirsiz...
"Ben... Yanaklarındaki kızarıklığın sebebiyim."
Nefesim, dudaklarından çarpıp bana geri döndü. Dudaklarımı, dudaklarına biraz daha bastırdım. Hafifçe geri çekildiğimde, gözlerimi gözlerinden ayırmadan sözlerimi fısıldadım.
"Ben... Senin gerçek olan kalbini heyecanlandıracak kadar gerçeğim Helen.
Sayfa 395 - Ramon DevilKitabı okudu
İnsan olmayan her varlık masum değil mi zaten?
O zaman anladım ki... Bunlar insan olmasalar da , insanlardan daha iyi ve masumdular...
Öyle yakındık ki , nefeslerimiz birbirine karışıyordu.
Bir dudaklarına , bir gözlerine bakıyordum yavaşça.
Konuşsam dudakları dudaklarıma değebilirdi...
Öpüşmek..
Tanrım ! kesinlikle ölümün başka bir adıydı !