İnsan, kitabı okurken Coronavirus 'e şükrediyor.
"Kızıl Veba" kat ve kat daha kötü çünkü.
Kitap 1912 yılında yazılmış bir distopya. Gerek nüfusu gerek hayat standartlarını gerekse insanlar arasındaki ilişkileri az çok tutturmuş yazar.
Ayrıca sayfa sayısı çok az yani sıkmıyor okurken.
Akıcı ve çok da sürükleyici, okumanızı tavsiye ederim. Gelelim kitapta neyden bahsettiğine...
Yazarın distopyasına göre "Kızıl Veba " kıyamet gibi bir şey. İşin ilginç olan kısmı : Bu kıyametten sonra dünyada yaşam bitmiyor, dünyada yaşam yeniden ilkel bir şekilde başlıyor.
Vebadan çok az kişi kurtuluyor ve bunlardan biri de başkahramanımız Profesör James Howard Smith nam -ı diğer Granser. Granser , ilkel ve yabani torunlarına Kızıl Veba 'yı ve Kızıl Veba 'dan önceki yaşamlarını anlatıyor. Torunları -Edwin hariç - saçma ve anlamsız buluyorlar. Granser ise geç de olsa dünyanın tekrar eski haline döneceğine, medeniyetlerin tekrar kurulacağına emin.
Granser tıpkı geçmişe giden Cem Yılmaz gibi sjjsjsjs. Onları medeniyetle tanıştırmak istiyor ama hitap ettiği kitle pek de iç açıcı değil maalesef. Peki salgın çıktı; insanlar nasıl ilkelleşti, nasıl mağara yaşamına geçiş yaptılar , ne oldu o gökdelenlere,ne oldu o yüzyıllık birikimlere derseniz: YANDI BİTTİ KÜL OLDU. Evet aynen böyle.
O döneme tanıklık etmek isterseniz, bir de ben okuyayım bu kitabı derseniz, ben şimdiden iyi okumalar dilerim. :))
Isabel Allende , uzun ve fırtınalı yaşam içinde 20. yüzyılın en önemli olaylarıyla kesişen, etkileyici mizah anlayışıyla, tutkulu ve kararlı bir kadının destansı
