"Anlamıyorum. Oyun nerede bitiyor, hayat nerede başlıyor, hiç anlamıyorum."
Oyunlarla Yaşayanlar, 
Oğuz Atay'ın tek tiyatro eseri. Kısa, bir solukta okunabilecek bir kitap. Aynı zamanda derin mevzulara kara mizahla değinilen, yer yer komedi, yer yer dram barındıran, ironileriyle bir Oğuz Atay klasiği.
Kitapta, emekli tarih öğretmeni Coşkun Ermiş
Öldükten sonra neyin yararı dokunur ki?
Öldüğü gün olan 13 Aralıkta Hilton'a, berberi İlhami Ballıbabaya uğrayıp saçını kestirmiştir. Berber İlhami, o yıl Yeni Melek Sineması'nın sokağındaki dükkânını kapamış, Hilton Otelinde çalışmaya başlamıştır. Atay onun iyi müşterisidir; "senden iki misli para alacağım," diye takılmayı seviyordur ona: "Hem kafan büyük, hem saçın
Tutunamayanlar'ın Turgut Özben'i ve Selim Işık'ı, Tehlikeli Oyunlar'ın Hikmet Benol'u, Oyunlarla Yaşayanlar'ın Coşkun Ermiş'i ve Eylembilim'in Server Gözbudak'ı, tek bir insanı anlatırlar: Oğuz Atay'ı.
Sayfa 278 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Evet, gerçeği açıklamak zorundayım: Coşkun Ermiş, kalbi olduğu için ölmüş bulunuyor. Hayat oyunlarını gereğinden fazla ciddiye alan merhum, ölümü de aynı ciddiyetle karşıladı.
Biraz kalbi vardı. Evet gerçeği açıklamak zorundayım: Coşkun Ermiş, kalbi olduğu için ölmüş bulunuyor. Hayat oyunlarını gereğinden fazla ciddiye alan merhum, ölümü de aynı ciddiyetle karşıladı. Onun kadar ciddi olmayan biri, böyle bir durumda, hiç olmazsa baygınlıkla yetinebilirdi. Coşkun öldü. Çünkü oyunlar, onun için bir ölüm kalım meselesiydi.
Coşkun heyecanların olduğu yerde güç tükenmemiştir, ümit vardır henüz. Ama ya kıpırdanışlar sona ermiş, nabız durmuş, kalp soğumuşsa...
Sayfa 240Kitabı okudu
Biraz kalbi vardı. Evet, gerçeği açıklamak zorundayım: Coşkun Ermiş, kalbi olduğu için ölmüş bulunuyor. Hayat oyunlarını gereğinden fazla ciddiye alan merhum, ölümü de aynı ciddiyetle karşıladı. Onun kadar ciddi olmayan biri, böyle bir durumda, hiç olmazsa baygınlıkla yetinebilirdi. Coşkun öldü. Çünkü oyunlar, onun için ölüm kalım meselesiydi.
Sayfa 108Kitabı okudu