Ben ne okudum az önce!..
Kitabı sevdim mi bilmiyorum!
Üzüldüm mü bilmiyorum.
Sevindim mi onu da bilmiyorum.
Derin bi boşluktayım şu an
Beni kitaptaki şu cümleler çok yaraladı.
Çirkinim. Çok çirkinim.
Her seferinde huysuzluk yaptığım için çirkinim.
Kaybetmekten korktuğum sevgilimi dört elle sararken boğduğum için çirkinim.
Biri beni toparlasın diye beklediğim için,kırılmamak adına kırdığım için çirkinim.
Gerçekten güzelleştikçe çirkinleşiyorum.. 
Benan Bilek
Punta
* “Bana istisnasız herkes kızıyor; kafalarındaki ‘BEN’ bozduğum için. Ben onların hayallerinde tutarlıyım.
Belki kendi hayalimde de tutarlıyım. Yaşarken bu iki tutarlılığın da dışındayım."
* Kimse dinlemiyorsa beni - ya da istediğim gibi dinlemiyorsa - günlük tutmaktan başka çarem kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda bana bunu da yaptınız.
Bir çırpıda bitirebileceğiniz bir 
Oğuz Atay kitabı.
Kitap zaten adı da üzerinde olduğu gibi günlükten oluşuyor. Bana sorarsanız bu yazarın en son okunması gereken kitabı. Niye derseniz yorumumda açıklayacağım nedenlerini. Yazarın kitaba başlarkende dediği gibi; kimse dinlemiyorsa beni ya da istediğim gibi dinlemiyorsa günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Sanırım kimseler istediği gibi dinlememiş, anlamamış olacak ki, Oğuz Atay bu özel kitabı, günlüğü yazma gereği duymuş. İyi ki de yazmış, çünkü bizler de bu sayede Atay'ın; ruh, fikir, düşünce, duygu dünyasını yakından eşlik etmiş oluyoruz. Tabi Oğuz Atay'ı anlamak ne yazık ki buraya yazdığım kadar kolay bir mevzu değil. Açıkçası bazı yerleri okurken tam anlayamadığımı da düşünüyorum ben. Zamanla pişeceğim eminim. Onu okuya okuya... Günlükte denilince akla genellikle kişinin günlük yaşadıkları, düşünceleri vs. gelir. Oğuz Atay'da bu durum biraz farklı; günlüğüne kendi özel yaşantısını değil de, yazacağı kitaplarla ilgili notlar tutmuş. Bir şekilde yazacağı romanların taslağını çıkarmış diyebiliriz. Yer yer bu roman kahramanlarını da konuşturmuş kitapta.
