Hadi anlaşalım..
Meksika halkının Toltekler soyundan gelen bir aileye mensup 
Don Miguel Ruiz 'in kitabı 
Dört Anlaşma , kişisel gelişim türü kitapları tercih edenlerin severek okuyacağı ancak, bana kalırsa diğer kişisel gelişim kitaplarına benzemeyecek kadar kısa,öz ve sade bir kitap olmasından kaynaklı tür ayırt etmeksizin okunabilecek bir kitap..
Aynı anlama gelen
Oysa , kocaman gözlü kız, belki resimdekinden daha güzel ve kocaman gözleriyle çıka gelip de, delikanlının ilgisine ilgisiz kalmayıp, işte ben geldim , resmimi değil beni sev , dediğinde aldığı cevap : Ben resmini seviyorum, seni değil. Doğru, resmini seviyorum , seni değil. Çünkü seni görmeden önce gördüğüm ve senin yokluğunda senin sûretin üzerinden büyüttüğüm sana, kendimi ilâve ettim . Seni kendi içimde senden başka bir biçimde var ettim.Böylece senden , " sen " den de farklı bir sen çıkardım. Şimdi o" sen " i seninle nasıl bozabilirim ?
Sen çok güzelsin dedin
Biliyorum, dedi o
Güldün sen, Nereden biliyorsun dedin
O gülümsedi kar gibi
Çünkü seviyorum ben, dedi
Seni, dedi
Seven güzeldir
Yaralandın
O yara geçmiyor.
Ben mecbur bir insanım: Yazmaya mecbur, öğrenmeye mecbur, çalışmaya ve hayal gücünü durmadan bilemeye mecbur. Bu hayata dair bir kaydım olsun istiyorsam böyle olmalı. Çünkü varlığımı kanıtlayacağım bu dünyada adının yankısını bırakacağım bildiğim başka hiçbir şey yok elimde. Yoksunluğun diğer adıdır mecburiyet.
Sayfa 10Kitabı okudu
Dudağını ısırarak güçlükle bir nefes aldı Julia.
"Azmamış numarası yapma," dedi Clay.
"Yapmıyorum zaten," diye fısıldadı.
"O zaman inlemeni duymama izin ver. Her şeyi duymak istiyorum." Julia gözlerini açarken, Clay onun göğüslerini bluzunun dar kumaşırın üzerinden kavradı.
"Islandın
Sayfa 83
Onsuzluk
Bugün günlerden yağmurlu bir cumaydı. İşten çıkmış otobüste kafamı cama dayayıp "çok eski şarkı" isimli müziği dinliyordum. Sözlerinde "iznin olmadan hala seviyorum seni" geçiyordu. Evet, onun izni olmadan hala onu seviyordum. Onu "kafamda dönüp duran plaklar" gibi çalıp duruyordum adeta...
Sanki bedenime tüm
Çıkmıştım yola varmak için bu bahçeye
Sordum kendime yolun sonunu kaç kere
Eğer bilseydim cennetin bahçesi böylesine güzel
Başından bulurdum sevaplarıma birkaç sebep
Şimdi kalbim güzelliğinle doldu
Beni böyle yoransa sana getiren yoldu
Her güzel betimlemeyi ben sana yordum
Çünkü bendeki seni betimlerim sanıyordum
Seni öyle anlatmak aslında ne zormuş
İçindeki korkuları bir bana konuş
İyileştirir mi her yaranı benden bir dokunuş
Seni seviyorum ve bu bendeki en net duruş
Tütsü 'yü sevmek
Dünyayı dolaşıyorum böyle. Her gittiğim yerin postanesinden "Seni seviyorum Tülsü" diye Tülsü'ye telgraf çekiyorum. Parama göre, bir günde beş altı telgraf çektiğim oluyor.
- Öyleyse Tülsü'nün adresini biliyorsunuz.
- Hayır nerden bilebilirim? Uydurma bir adres yazıp telgrafı gönderiyorum.
- Bulunmayınca, telgraf size geri geliyordur.
- Sanırım. Ama bana değil. Çünkü benim adresim de uydur ma. Çokça kaldığım kimi kent postanelerinde artık beni tanıyıp alay ettikleri için değişik postanelerden çekiyorum telgrafları.
Alay etsinler, ama öğrendiler ki artık ben Tülsü'yü sevmekteyim. Tülsü'yü sevdiğim ne denli çok bilinirse, ben de o denli varım.
Nesin yayınlarıKitabı okuyor
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Ben mecbur bir insanım: yazmaya mecbur, öğrenmeye mecbur, çalışmaya ve hayal gücünü durmadan bilemeye mecbur. Bu hayata dair bir kaydım olsun istiyorsam böyle olmalı. Çünkü varlığımı kanıtlayacağım, bu dünyada adının yankısını bırakacağım bildiğim başka hiçbir şey yok elimde. Yoksunluğun diğer adıdır mecburiyet.
Sayfa 10Kitabı okudu
Benden sana
Yazdıklarımı okurken arkada da dinlemen için bir şarkı var, bizim şarkımız olsun youtu.be/XSMm9LOJ8pw?si=... aç ve öyle ďinle beni:)
öhöm öncelikle bu yazıyı anı olarak yazıyorum, belki ilerde balıklarımız okur💕