Tabii ki insan hayatı kutsaldı ama sadece herhangi bir işe yaradığı sürece. Dolayısıyla yaradığı işin değeri her neyse, hayatınki de o kadardı. Yani biri çıkıp da o değeri karşılayabilecek olsa, o hayata da gerek kalmaz ve aradan çıkarılabilirdi. Matematikti her şey. Hatta sadece bir çıkarma işlemi. Nefretimi bu dünyadan çıkarınca geriye ne kaldığını bulabilsem, bitecekti bütün hikâye. Çünkü sonrası sadece gündelik hayattı...
Her sıradan insan, yaşamında huzurlu ve güvenli olmak ister. Oysaki gerçek yaşam, krizlerde var olur. İnsanın aradığı huzur ve güven hisse, içinde bulunduğumuz maddi dünyanın verebileceği bir şey değildir. Çünkü dünya hayatı, mücadele gerektirir ve insan, bu mücadelenin tutuşturduğu güvensizlik ateşiyle pişer olgunlaşır. Ne zaman bir güvensizlik hissederse insan, işte o zaman daha canlı, daha uyanık olur.
Kendimizi güvende hissettiğimiz anlarda tuhaf bir aptallık, garip bir uyuşukluk halinin de üzerimize yapıştığını fark ettiniz mi? Güven duygusu, mücadele isteğinin ayaklarına bir pranga vurarak onu en karanlık zindanların en korkunç dehlizlerine hapseder. Nasıl mı?
İnsan, mücadele etmeyi bıraktığında, aslında zekasını terk eder. Ona gereksinim duymaz, çünkü zeka mücadeleyle var olur. Güvende hisseden insanın ise zekaya da ihtiyacı yoktur. Hayattı kolaylaştıran çözümlerin, büyük ve yeni fikirlerin hep bir kriz anında, ona bir çözüm bulmak üzere ortaya çıkması da bu yüzdendir.
Sayfa 179Kitabı okudu
Bağlılığa kölelik diyorlar..
Bu genç adamın Allah rasulune sadakati, gölgesinin kişiye olan sadakatinden daha büyük bir sadakatti.
Bir gün Allah rasulu, genç Rebia'yı yanına çağırıp"Benden bir şey iste,onu sana vereyim"buyurdu.
Rebia bin Kab ne acaba ne isteseydi?
Uzun uzun düşündü, eğer dünyalık bir şey istese pek yazık olacaktı, çünkü dünya durmuyor gidiyor,insan da onunla beraber gidiyordu. Öyleyse en iyisi ahirete dair bir şey istemekti.Çunku ahiret hayatı sonsuz bir hayattı.
Ve cevabını verdi, Ahirette sana arkadaş olmak istiyorum ey Allah'ın Resulü..
Efendimiz, onun cevabını beğendi ve sustu.
Bundan başka bir isteğin var mı? diye sordu sonra.
Hayır ya Rasulallah, cevabını alınca "Öyleyse sen de çok ibadet ederek bana yardımcı ol" buyurdu efendimiz..
