“Sevişmeden yalnızca dokunmayı, aşk sözleri söylemeyi anlamıyorum. Yeni sözler öğrenmek, yeni sözleri daha yenilerle değiştirmek, hep aynı, bellenmiş aşk sözcüklerini söylemekten daha koparılmaz bir gerilim doğurmaz mı? İnanmak, bir şeyler yapmak, birlikte daha iyisini, daha güzelini yapmak, bunun için sevmek; çünkü bunlar sevgisiz olmaz.”
Sayfa 123Kitabı okudu
Tolstoy’a göre sevgi üç çeşittir:
1- Güzel sevgisi; duygunun kendisindeki ve dile getirilmesindeki güzelliğe duyulan sevgidir. Güzel sevgisiyle seven insanlar, duygunun güzelliği ve tatlılığı üzerinde hiçbir etkisi olmayan bir durum olarak gördükleri için, sevginin karşılıklı olmasına özen göstermezler. Asıl amaçları hoş sevgi duygusunun sürekli uyarıcı bir duygu olmasıdır.
2- Özverili sevgi; sevdiği insana iyilik mi, kötülük mü getireceğini hiç önemsemeden sevdiği için kendini feda etme eylemine olan sevgidir. Sevdiği için katlanamayacağı sıkıntı yoktur. Bu tür sevginin formülü budur. Bir merminin hedefinde olmak, kendini suya, ateşe atmak, aşkından bir deri bir kemik kalmak, işte bunlara her zaman hazırdırlar.
3- Gayretkeş sevgi; sevdiği insanın bütün ihtiyaçlarını, bütün isteklerini, geçici, hatta yüz kızartıcı heveslerini yerine getirme isteğidir. Bu insanların sevgisi Ender olarak sözle ifade edilir, sözle ifade edilecek olursa da kendinden hoşnut, güzel bir biçimde değil, utanarak beceriksizce ifade edilir, çünkü hep sevgilerinin yetersiz olmasından korkarlar. Sevgilerinde karşılık ararlar, hatta çok hevesli bir şekilde kendilerini kandırarak karşılık gördüğüne inanırlar. Sadece sevdiklerinin mutluluğunu istemekle kalmazlar, ellerindeki bütün maddi manevi, büyük ve küçük olanaklarla bunu sürekli sağlamaya çalışırlar.
İnanmak, bir şeyler yapmak, bunun için sevmek; çünkü bunlar sevgisiz olmaz.
Sayfa 123 - İletişimKitabı okudu
HEİDEGGER'DE VARLIK
Heidegger felsefenin temel sorunu olarak gördüğü varlık felsefesine yönelir, ama varlığı varolus arayarak Varlığın araştırılması gereken yer varoluştur. Varoluştan öz çıkarılmalıdır. İnsanın özü varoluşundadır. Öyleyse var oluştan kalkarak varlık sorunu yeniden düzenlenmelidir. Buna göre bu felsefe eski öz (essentia)
Okumadan geçmeyelim inşâAllah
Kalb, ya'nî gönül birden fazla şeyi sevmez. Bu bir şeye olan sevgisi kesilmedikçe başka şeyi sevemez. Kalbin mal, evlâd, mevki, medh olunmak gibi çeşidli arzûları ve bağlantıları ve sevdikleri görülür ise de bu sevgilileri hakîkatde hep bir sevgilisi içindir. O biricik sevgilisi de, kendi nefsidir. Onların hepsini, kendi nefsi için
Sevişmeden yalnızca dokunmayı, aşk sözleri söylemeyi anlamıyorum. Yeni sözler öğrenmek, yeni sözleri daha yenilerle değiştirmek, hep aynı, bellenmiş aşk sözcüklerini söylemekten daha koparılmaz bir gerilim doğurmaz mı? İnanmak, bir şeyler yapmak, birlikte daha iyisini, daha güzelini yapmak, bunun için sevmek; çünkü bunlar sevgisiz olmaz.
Sayfa 123Kitabı okudu