...[Kabil] dedi ki: “Seni mutlaka öldüreceğim.”
[Habil]: “Benim günahım yok, Allah sadece günahtan korunanların kurbanını kabul eder. And olsun eğer sen beni öldürmek için elini uzatırsan, ben öldürmek için sana asla elimi uzatmayacağım. Çünkü ben âlemlerin Rabbinden korkarım, beni öldürmenin günahıyla kendi günahını yüklenerek cehennemlik olmanı yeğlerim. Şüphesiz zalimlerin cezası ateştir...” dedi.
...Ve o konuşmaların ardından nefsi onu kardeşini öldürmeye çağırdı. O da nefsine uyarak kardeşini öldürdü. Böylelikle ziyana uğrayanlardan oldu.
. . . Derken Allah, ona kardeşinin na’şını nasıl gömeceğini göstermek için yeri eşeleyen bir karga gönderdi. [Kabil] kendi kendine: “Şu karga kadar olup kardeşimin na’şını gömmekten aciz olan bana yazıklar olsun!” dedi. Sonra kardeşini toprağa gömdü ve yaptığına pişman oldu.
Kuran, Maide Suresi, 27/30
Sayfa 1
#takvim
Diyanet Takvimi Ön Yüz:
“...Rabbim! Girilecek yere doğrulukla girmemi, çıkılacak yerden de doğrulukla çıkmamı sağla, bana tarafından yardımcı bir güç ver.” (İsrâ, 17/80)
Haksız yere öldürülen her insandan dolayı Âdem’in ilk oğluna bir pay (günah) ayrılır. Çünkü o, öldürme işini ilk defa başlatan kişidir. (Buhârî, Enbiyâ, 1)
Diyanet Takvimi Arka Yüz:
HABİL’İN KURBANI: YERYÜZÜNE ATILAN İLK İYİLİK TOHUMU
Allah’ın verdiğini yine O’na sunma anlamına gelen kurban ibadeti, insanlık tarihi kadar eskidir. Yüce Kitabımıza göre, ilk kurban Hz. Âdem’in oğulları Habil ile Kabil’den istendi. Her ikisi de çalışıp kazandıklarından bir kısmını şükran nişanesi olarak Yüce Yaratan’a sunmakla mükellef oldu. Habil, ko- yun sürüsü içinde en semiz ve güzel olan koçu takdim etti Rabbine. Kabil ise dolgun başaklar yerine en cılız ekinleri gönülsüzce adadı. Kabule şayan olan, gönül rızası ile ve geciktirilmeden verilen Habil’in kurbanıydı: “Hani her ikisi birer kurban sunmuşlardı, birinden kabul edilmiş, diğerinden kabul edilmemişti.” (Mâide, 5/27) Kurbanı kabul görmeyen Kabil, kıskançlık ateşi ile kardeşini ortadan kaldırmaya karar verdi. Habil’e “seni öldüreceğim” dedi- ğinde o, kötülük karşısında tüm iyilerin sesi olarak “Allah’a yemin ederim ki sen beni öldürmek için bana el uzatsan da ben sana el uzatacak değilim.” (Mâide, 5/28) dedi. Habil’in kabul olan kurbanı, yeryüzüne atılan ilk iyilik tohumuydu.
T.C. Cumhurbaşkanlığı Diyanet İşleri Başkanlığı
Başlangıçta sükût var idi. Ve her yer karanlık idi. Ve Yaradan Yegâh makamında terennüm eyledi. Ve bu ışıltılı nağme ile etraf nûr oldu. Ve nağme boşlukta yankılanıp geri döndü. Ve yaradan, bu Yegâh nağmenin güzel olduğunu gördü. Ve akşam oldu ve sabah oldu, birinci gün.
Ve Yaradan Dügâh makamında terennüm etti. Ve suların ortasında bir azîm
Sayfa 137
