Bir insan benden ne kadar farklıysa, o kadar gerçek geliyor bana, çünkü öznelliğimle bağı
daha zayıf oluyor. İşte bu yüzden dikkatle, daima incelemek için, beni çok iğrendiren,
kendimi çok uzak hissettiğim o sıradan insanları tercih ediyorum. Onları seviyorum, çünkü
nefret ediyorum onlardan. Onları görmekten hoşlanıyorum, çünkü hissetmekten nefret
ediyorum. Bir tabloda hayranlıkla seyrettiği manzaraların içine girince, genellikle hiç rahat
edemez insan.