Nefsini bilen Rabbini bilir - Garib Çoban
Madem insan kulağından beslenir ve kainat asla boşluk kabul etmez.
Ey garip sen de vücudun ülkesini boş bırakmayıp ateş-i aşkla âh eyle dem be dem.
Seyahat ediniz ki tertemiz olasınız zira suyun bile bir yerde çok kaldığında tadı, rengi, kokusu bozulur, güzelliği kaybolur.
O gül yaprağı toprağa düştüğünden beri yüreğimiz kor, içimiz Kerbelâ
Elif. Lâm. Mîm Ben Bilmem - Garib Çoban
En kötü koşullarda dahi bir umut arıyorum.
Çünkü buna mecburum.
Kuşlar, nasıl olsa karnım doyacak, diye güne uyanırlar.
Göklerde ve yeryüzünde bulunan her şeyi kendisinden bize amade kılmıştır.
Dolayısıyla her bir zerre, O'ndan ve O'na doğru hareket eder.
Onları doyuran ekmek kırıntıları değil, inançlarıdır.
Kalbinde iyilik biriktirenlerin yolu,
Elif - Lâm - Râ Gizlinin Gizlisinin Tılsımı - Garib Çoban
Ey günahlardan zarar görmeyen, mağfiretin noksanlaştırmadığı Ya Gafur Ya Settar.
Seni noksanlaştırmayanı bana Ya Kadir Ya Nur hidayet ver.
Ya Tevvab, Ya Rahim, beni sana ulaştıracak, sana zarar vermeyen günahlarımı bağışla.
Ve gece bir örtü gibi her şeyi örtüp gizlediğinde, sen de kalbine döneceksin.
Çünkü adresler tükendi, kalmadı, başka bir
Mim Bir Demdir Nun’dan Aşıkın Payına Düşen - Garib Çoban
Ben Kuranın fatiha suresiyim
Ruhun Ruhuyum, canlıların ruhu değil.
Kalbim bildiğimin katında yerleşmiş.
O'nu müşahede eder, dilim ise sizin yanınızda.
Göz ucunla bedenime doğru bakma, rabbine hizmet et.
Ruhunu dünyalıkla beslemekten uzak dur.
Şüphesiz Allah size karşı çok merhametlidir.
Manevi kanunları öğrenmeye talebe ol ki, insanı öğrenesin
