Her ölüm dünyada bir çatlak açar —bir boşluk bırakıp.
Öyle gider her kişi: öteki kişiler de, şimdi, o açığı kapatmakla, o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş hissederler kendilerini.
—Ama faydasızdır bu çaba: çatlak kapanmaz, boşluk dolmaz.
Çünkü, ölüm, onmaz; yaşam, onarılamazdır.