Çürüyen Otlar - Cahit Külebi
Bilinmez hangi şehirde
Yaşarsın aşktan habersiz,
Küçük çakıl taşım, nasıl bulayım!
ve aşk utangaç bir selamla kendini anlatırdı...
o günler geçip gitti.
o günler güneşte çürüyen otlar gibi..
Hatırlayabildiği çocukluk döneminden beri yaptığı tek şey sabretmekti. İyi bir insan olduğuna inanmış ve inandığı gibi kimseye bir zararı da olmamıştı. Hep dürüstü, kendi çapında başarılı olmuştu ve bir süre böyle devam edecekti. Ancak bu anlaşılmaz bir durumdu. Çürüyen barakalar ve büyüyen otlar önünde o, hiç yaşamamış küçük bir çocuktan ibaretti.
