Gerçekler bazen çok tuhaftır. Cüzzamlı çocuklar gibi, bu gerçeklerden utandığımız için, kendimizi onların yokluğuna inandırırız. Çoğunlukla biz, düşüncelerimizi güzelleştirir, içimizde sürünen yılanları gizleriz. Gizlemekle gerçekten yok olur mu onlar? Ben hiçbir şeyi güzelleştirmeden, gizlemeden Allah'ın huzurundaymışım gibi konuşuyorum. Hem şunu da belirtmek istiyorum ki ben, ne kötü, ne tuhaf; insanların çoğu gibi sıradan bir insanım.