sokrates mutluluğun ruhun yetkinleşmesi -'kişinin ruhunu olabildiğince iyileştirme'- dedi ği şeyde bulunduğunu ve insanların arzuladığı di ğer amaçların kendi içlerinde bir değere sahip ol madığını kabul ediyordu. Bunlar yalnızca ruhun yetkinleşmesi için birer araç olarak takip edilme ye değerdi. Platon'un, Sokrates'in
Bazen seni anlamak her zamankinden zor Bayım!
I
A (öldü mü?) B (daha duymamış!) C (iki gün oluyor?) C (aaa; yeryüzünde değil!) D (suskunluk daha bir heybetlendiriyor mu ne yığını?) E (çiçekler solmuş) F (yüz yıl oldu mu yağmur düşmeyeli?) G (o kadar olmadi) H (izlendiğini söylüyordu) I (unutmalıyız) | (denize gidelim) J (iyi ki düşündünüz) K (bilmiyorum) L (düşün- meyi öğrenmemiş!) M (bit!)
Sayfa 12 - Edebiyat Dergisi YayınlarıKitabı okudu
