Yok ya yok ben bu seriye devam edemeyeceğim. Fantastik okumaya yeni başladıysanız bir nebze sevebilirsiniz belki ama diğer türlü çekilmiyor. Bize Daemon ve Katy arasında bir aşk vadediyor ama o kadar yavaş ilerliyor ki aralarındaki ilişki hiçbir şey olmuyor neredeyse. Sözde SD falan filan bir şeyler anlatıyor ama o da üstünkörü. Tamamıyla neye odaklanacağına karar verememiş bir kurgu.
OniksJennifer L. Armentrout · Dex Yayınevi · 20181,656 okunma
Daemon: Hoşuna giden bir şey gördün mü Kedicik ?
Bakışlarımı yumruk yaptığı ellerine indirdim. Eklem yerlerinde sıyrık bile yoktu.
Katy: Işık...ışık gördüm.
Daemon: Eh, tünelin sonunda ışık var , derler. Kahretsin, üzgünüm. Bu çok düşüncesizceydi. Ne kadar kötü yaralandın?
Katy: Boğazım... acıyor. Bileğimde öyle kırılıp kırılmadığından emin değilim.
Daemon: Kırılmış ya da incinmiş olabilir. Hepsi bu kadar mı ?
Katy: Hepsi mi ? Adam.. beni öldürmeye çalışıyordu.
Daemon: Bunu anlıyorum. Önemli bir şeyi kırmadığını umuyordum. Kafatasını mesela ?
Katy: "O halde neden dışarı çıkmak istedin?" Taşı silkeledim ve sandaletimi geri giydim. "Cevap vermekten kaçmak çok eğlenceli olduğu için mi?"
Daemon: "Şey, kızdığında yanaklarının pempeleştiğini izlemek keyifli de ondan."
Ona dik dik baktım.
Daemon: "Hastalıklı olsa da sinirlenmeni izlemeyi seviyorum ama bunun yanı sıra başka soruların olacağını da tahmin ettim."
Katy: Evet,ama... kimi istiyordu ?
Daemon: Sapık bir katile lastiğini değiştirmesine yardım edecek kadar aptal bir kızı belki ...
Katy: Amma aşağılıksın. Sana bunu söyleyen oldu mu hiç?
Daemon: Ah Kedicik, kutlu hayatımın her bir gününde hem de.
Katy:Evet, ama.. kimi istiyordu?
Daemon: Sapık bir katile lastiğini değiştirmesine yardım edecek kadar aptal bir kızı belki_
Katy: Amma aşağılıksın. Sana bunu... söyleyen oldu mu hiç?
Daemon:Ah kedicik, kutlu hayatımın her bir gününde hem de.