Hasanboğuldu
-Bu Hasan Zeytinli'de bahçıvanmış... Ufacık bir bahçesi varmış; yazın bostan, yeşillik eker, kışın el zeytini silkmeye gider, koca anasıyla yaşar dururmuş. Daha da pek genç imiş; hani bıyığı yeni terlemiş. Anasından başka kadına göz kaldırıp bakmaz, düğünde, bayramda öbür delikanlılar gibi rakıya, oyuna katılmaz, kız gibi bir oğlanmış...
Dağ başındaki ağaç üstüne
Yukarıdayken, kendimi hep yalnız buluyorum. Kimse benimle konuşmuyor. Yalnızlık ayazı titretiyor beni. Ne arıyorum yükseklerde? Benim hor görmem ve özlemim, birlikte büyüyorlar; ne denli yükseğe çıkarsam, o denli hor görüyorum yükseleni.
Sayfa 39 - Akvaryum yayıneviKitabı okudu
Reklam
Dağ başındaki ağaç üstüne
İnsan da ağaca benzer. Ne denli yükseğe ve ışığa çıkmak isterse, o denli yaman kök salar yere, aşağılara, karanlığa, derinliğe, kötülüğe.
Dağ başındaki ağaç üstüne
İnsan da ağaca benzer. Ne denli yükseğe ve ışığa çıkmak isterse, o denli yaman kök salar yere, aşağılara, karanlığa, derinliğe, kötülüğe.
Sayfa 73 - Dekalog Yayınları Cep KitapKitabı okudu
Nağra Patlatmalıt
Aziz Nesin'in kitaplarına bayılıyorum ya mizahın babası adam güldürürken düşündürüyor bazen ağlanacak halimize güldürüyor... Alıntı Tirenden indiğim zaman cebimde simit alacak para yoktu. Önümde de üç günlük yaya yol var. Düştüm yollara... Yürü yürü bitmez. Yaz ayı olduğundan geceleri yürüyorum. Gündüz bir gölgede biriki saat