"Ama bizim görmediğimiz rüzgar, ona acı veriyor ve onu nereye isterse oraya doğru büküyor. Bizi en kötü biçimde eğip bükenler ve acıtanlar, hep görünmeyen ellerdir."
“Bu ağacı ellerimle sallamak istesem bunu yapamam; fakat bizim görmediğimiz rüzgâr, onu sarsar ve istediği tarafa eğer. Biz en çok, görünmeyen eller tarafından eğilir ve yoğruluruz.”
Ağacı ellerimle sarsmak istesem gücüm yetmez. Fakat görmediğimiz rüzgar onu üzer ve istediği yöne büker. Bizleride en çok görünmeyen eller büker ve acıtır. Ağaç yükseğe , aydınlığa çıkmak istedikçe , köküde o denli güçlü bir şekilde toprağa , aşağıya , karanlığa ve derinliğe kötülüğe gitmeye başlar.
"Bu ağacı ellerimle sallamak isteseydim, gücüm yetmezdi buna. Oysa gözümüzle görmediğmiz rüzgar ona istediği gibi eziyet ediyor, onu eğip büküyor. Görünmez ellerdir bize en kötü eziyetleri çektirenler, bizi eğip bükenler."
Sayfa 36 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Bu ağacı ellerimle sallamak isteseydim, gücüm yetmezdi buna. Oysa gözümüzle görmediğimiz rüzgâr ona istediği gibi eziyet ediyor, onu eğip büküyor. Görünmez ellerdir bize en kötü eziyetleri çektirenler, bizi eğip bükenler.