AYŞEM
Dağlara çıktımda dağlar delindi.
Yollara düştüm de yollar tükendi.
Çöllere indimde göz yaşımla yeşerdi.
Gezdim de bulamadım aşkını Ayşem.
Kuşlara sordum kanadımda dedi,
Özgürlüğüne kıyıp alamadım Ayşem
Ağaçlara sordum kökümde dedi;
Kurumasına yürek dayanmaz Ayşem
Irmaklar çağlarken Ayşem dedi.
Rüzgarlar kutuptan Ayşem getirdi.
Yağmurlar ayşem diyip döküldü.
Bir ben diyemedim yüzüne “Ayşem”.
Ayhan ‘ı bitirir sahte bakışın.
Yalnız Ayşem der dilim. Gülüşün hırçın
Şaşkınım gözündeki çim nakışın.
Esirin oldum, duy sesimi Ayşem.