Dickens'in dediği gibi 'zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsü. Hem akıl çağıydı hem aptallık, hem inanç devriydi hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem herşeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da öteki yana..' 17 yaşımda izlemiştim Karanlıkta Dans'ı. Bağıra bağıra ağlamıştım. İzmir Çankaya'da ana akım olmayan sinema filmlerinin korsanını satan bir yer vardı, oraya uğrardım yolum düştükçe.'Konuş Onunla' vardı, o dükkandan almıştım, çok sevmiştim. Roman okurdum çokça. Çağdaş edebiyatçılardan soğumamıştım henüz. Şimdi elime bile almıyorum ne yalan söyleyeyim. Ama en sevdiğim roman Don Kişot tu. Bir araştırma hazırlamıştım lisede. Cervantes'in post-modern edebiyatın öncüsü olduğunu iddia etmiştim.Müzik sanatından hiç anlamazdım anlamayada çalışmazdım. Müzik zevkimi de Alsancak'taki Seyhan Müzik belirlerdi. Etnik müzik reyonuna giderdim her zaman. Kazım Koyuncu da dinlerdim Björk de. Dans etmeyi ve bira içmeyi severdim. Öyle zamanlardı..Baksanız aslında şimdiyle aynı daha dikkatli bakarsanız şimdikinden çok farklı. Hem ülkede hem bende.. 🪐🪐
“İsmini söylerken dudaklarım kurudu.
Dirseklerin masanın üzerinde, elinde yarısına kadar kendini bitirmiş sigaran, sigaranın izmaritinde dudağından bulaşan ruj..
Konuşurken gözlerini bakmaya çalışıyorum, gözlerim korkak, etrafa kaçıyor..
Bira söylemeliydim diyorum ya da en alkollüsünden her neyse..
Sesin kulağıma kelime kelime dokunuyor, önce
defalarca pardon filmini izlemek
bu konuda yalnız olduğumu sanıyordum. uzak bir yerde, beklenmedik şekilde, çok sevdiğim insanlardan oluşan, toplu bir tanıdıklar grubunu görmüş gibi hayretler içerisindeyim, gevrek gevrek gülerek izliyorum denk geldiğim pardon bağımlılarını.
pardon izlemek, öğrenciyken uzayan kahvaltılarımızın biricik sebebiydi.
"bu akşam pardon mu
''Beni anlamanı istemiyorum. Bu sana fazladan bir mesai gerektirir ki, kimsenin hayatında ağırlık yapmamayı epey önce öğrendim. Biraz düşünmeni isteyebilirim, nasıl olduğumu. Belki de nasıl olduğumu anlatmak için tüm çabam. Bu boktan, beş para etmez dünyada hala iyi kalabilmenin ve iyi yaşamanın mücadelesini verdiğim için beni kutlamanı istiyor da