Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
‘Henüz On Yedi Yaşında’
Öncelikle bu incelemeye denk gelecek ve zaman ayırmak ve okumak gayreti gösterecek herkese şükranlarımı sunuyorum. Daha fazla uzatmadan ‘klasik’ inceleme tarzımla madde madde bir şeyler karalamak istiyorum.
! Ahmet Mithat Efendi’yi bir önceki inceleme de bizim için ne kadar kıymetli oluşuna dair gerekli bilgileri yazdığımdan ötürü tekrardan
Her günümüz aynı değil mi, çalışanlar için iş ev arası bir tempo, çalışmayanlar için farklı olmayan bitmek bilmez ev işleri, yemek, çamaşır vs. vs. Bunların arasında ne kadar zaman ayırabiliyoruz kendimize, kendimizi ne kadar dinleyebiliyoruz. Robotlaşmadan etrafı nasıl görüp, neyin bizi mutlu ettiğini biliyor muyuz, kendi benliğimizin ne kadar farkındayız peki ya o baş belası egomuzun.
Her sayfanın altını çizmeye kalksam çizilecek bir kitapla geldim. Ders çıkarmayacağınız tek bir sayfa yok.
Maelle, kendini işine vermiş stabil hayat süren, arada boşluğu olsa spora giden bir işkolik. Bir gün bir yıldır haber almadığı bir arkadaşından görüşmeleri gerektiğine dair mesaj alır, gittiğindeyse arkadaşı ile ilgili öğrendiği gerçekle yıkılır. Kanser hastası olan arkadaşına, aslında kendisinin inanmadığı ama arkadaşını da yüz üstü bırakmak istemediği için, alternatif bir tedavi yöntemi bulmak amacıyla Nepal'e gitmesi gerekmektedir. Nasıl yapacağını bilemez tam da emin olamazken kararını verdiği gibi kendini Nepal'de bulur. Orada tanıştığı rehberi Shanti başta olmak üzere karşısına çıkan herkesin ön yargılarına, hayal kırıklıklarına, egosuna dair anlattıklarıyla kendi içine doğru bir yolculuğa çıkan Maelle'nin kendini bulma hikayesini okuyoruz aslında. Ve inanın onun rahatlığa, hafifliğe erişmesini okurken rahatlıyoruz.
Kesinlikle tavsiye ederim. Kişisel gelişimin, pozitif düşünmenin, hayatın her anından zevk almanın, mutlu olmayı ertelemenin anlamsız olduğunu çok daha güzel göreceksiniz .
Kişisel gelişim kitabı okumaktan kaçınır çoğu insan. Çünkü genelde; şöyle yaparsan böyle olur, bak ben yaptım sen de yapsana üslubuyla yazılmıştır #kişiselgelişimkitapları İtiraf edeyim ben de bu sebepten #kişiselgelişim denince tereddüt edenlerdenim.Ama bu kez tavsiye edeceğim kişisel gelişim kitabı. “Kalbin ışığın olsun.“ mottosuyla yola çıkmış
·
Puan vermedi
Ne zaman mutlu olduğumuzu hissederiz? Sahip olduklarımız neden bizi mutlu etmeye yetmez? Peki, daha fazla satın alarak mutlu oluyor muyuz?
Hayatın bir noktasında kendinize sorduğunuz bu ve benzeri soruların cevabını azla mutlu olmakta bulan Francine Jay eserinde, daha az satın alarak ve sahip olarak hayat kalitenizi, mutluluğunuzu nasıl artırabileceğinizin yollarını anlatıyor.
Odak noktasına birey olarak okuyucuyu alan kitap, diyet yapmaya benzetilen daha organize ve toplu olmayı değil, minimalist felsefeyi temel alan bir yaşam tarzını öneriyor. Minimalist felsefe ile eşyaların üzerinizdeki gücünü azaltmayı, ihtiyaç bazlı, sakin ve huzurlu bir yaşama ilk adımları atmayı aktarıyor.
Sonrasında, düzenli olarak eşya sayısını azaltmayı ve bu şekilde devam etmek için sistemler geliştirmeyi içeren Streamline yöntemiyle ihtiyaçlarınıza karar verme tekniklerini öğretiyor. Bu yöntemi, yaşam alanlarınızın farklı yerlerinde ne şekillerde hayata geçirebileceğinize dair pratik bilgileri ve örnekleri de paylaşıyor. Bunlarla beraber, bu felsefenin sadece bireysel alana değil, dünyanın ve gelecek nesillerin yaşamına sağlayabileceği katkıların altı çiziliyor.
Bu sene seçtiğim kitaplar özel kitaplar... Çünkü sanki benim için hazırlanmış bir reçete... Doğrusu kitaba başlarken farklı dünyaya geçit yapacağımın farkındaydım. Ama doğrusunu söylersem kitabı bitirdiğimde sanki kendim baştan başa yenilenmiştim...
Seni anlıyorumla başladık kitaba. Ve ben içimden "sanmıyorum" hissini geçirdim.
Bir şiir kitabı yazsanız adını #bostankorkuluğu koyar mıydınız? Şiirin zerafetine, inceliğine yakışmayacağını düşünmüş olabilirsiniz belki ilk başta. Hani kabadır, özensizdir ya bostan korkulukları. Öylesine, derme çatma yapılmıştır. Nasıl olduğu çok da önemli değildir, estetik bir kaygı yoktur, daha çok amaca hizmet etsin diyedir hayata
