Ah Nate, üzümlü kekim! :(
On.
Hatta on üzeri puan olsa bu yazarın kitaplarına onu da verirdim.
Ne yalan söyleyeyim başta okumakta tereddüt etmiştim. Çünkü bazı yorumlar iyi bazı yorumlar kötüydü. Ama hiç de öyle tahmin ettiğim gibi çıkmadı kitap gerçekten çok güzeldi. Çok sürükleyiciydi. Bu kadın inanılmaz güzel karakterler yazıyor ya ve bizi hangisini seçeceğimiz konusunda delicesine bir ikilemde bırakıyor.
Normalde reenkarnasyon hikayelerine ölüp bitmem ama işin ehli yazdığında hiç de öyle olmuyormuş. Kötü yorum yapan arkadaşlara sözüm şu; sanırım fazla aksiyon beklediniz kitaptan. O yüzden durağan gelmiş olabilir. Kitapları okurken hep bizim istediğimiz şekilde ilerlesin isteriz bazen, ancak yazarın bakış açısıyls bakmaya başlarsanız bence daha fazla keyif alırsınız.
Soluksuz okuyarak kitabı bitirdim. Dehşet bir yerde kaldı. O yüzden iyi ki elimde ikinci kitap varmış diyorum. Lütfen daha fazla 
Jewel E. Ann kitabı lütfen!
Oluşa masumiyetini kazandırmak isteyen biz diğerleri, daha temiz bir fikrin misyonerleri olmak isteriz: insana niteliklerini hiç kimsenin, ne tanrının, ne toplumun, ne ebeveynlerinin ve atalarının, ne de kendisinin verdiği - ve kimsenin bu yüzden suçlu olmadığı fikrinin.
Ebedi bir maksadın, bir istencin, bir dileğin sonuçları değiliz: "mükemmellik idealine" veya "mutluluk idealine" ya da "erdem idealine" erişme girişiminin bir ürünü değiliz - tıpkı tanrının, kendisini bile korkutan bir gafı olmadığımız gibi (ki bilindiği gibi, Eski Ahit bu fikirle başlar.)
Sayfa 480Kitabı okuyor
Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesi:
Bir zamanlar 4 kelebek ateşin sırrını çözmeye karar vermişler, sonra hep beraber yanan bir ateşin yanına gitmişler...
Aralarında konuşurlarken 1.kelebek:
- "Önce ben gideceğim ve ateşin sırrını çözüp size de söyleyceğim." demiş ve gitmiş...
Şöyle bir ateşin etrafında dolanmış, gelmiş.
Arkadaşlarına:
"Ben ateşin sırrını çözdüm: Ateş
CEM MUHABBETİ
Alevilik ve İstismar Edilen Değerler
Zahir ilmi çoktur mahluka satar
Ellerin bağında şakıyıp öter
Varma yakınına yakandan tutar
Hakkın dergâhından düşürür seni
Geberiyorum ve ağlıyorum
Geberiyorum ağlıyorum kendimi parçalıyorum mümkün mertebe hissettiklerimi aktaracağım satırlara ve umarım beni tanıyan biri okumaz bu yazdıklarımı çünkü duygularımı tanıdığım kimsenin bilmesini istemem, neyse bana ne ya biliyorsa bilsin Allah’tan saklamadığımı ondan mı saklayacağım
Gerçek duygular 18 nisan 2024
Bir garip kimsesiz biriydin bu
Algı ve Etkileri
Bir insanın bir yönü ile ilgili algımıza dayanarak oluşan izlenimi, gözlemlenmiş olan başka yönlerine aktarmaya psikolojide etki denir.
Yargılarımızı yönlendiren ilk yargı da denebilir.
Kişilerin bir tek olumlu veya olumsuz özelliklerinden yola çıkarak o kişi hakkında haksız bir kanıya varma hatası olarak da tarif etmekte yanlış olmaz.
Algı ile
Kendimi toplumdan dışlanmış biri gibi görüyordum! İnsan kendi gecesinden nasıl dışlanabilir ki - ay böyle karşımızda çırılçıplak- gökyüzünün üstünde birkaç pılı pırtı. Daha ne isteriz!
"...ne var ki deha hiç kuşkusuz güzellikten daha uzun ömürlüdür. Hepimizin, kendimizi aşırı derecede eğitmek uğruna bunca zahmete katlanmamız da bundandır ya. Şu çılgın, kıran kırana yaşam savaşında hepimiz dayanıklı bir şeylere sahip olmak isteriz, bu yüzden de yaşam kavgasındaki yerimizden olmamak için kafamızı süprüntülerle, olgularla doldururuz. Eksiksiz bilgi sahibi adam: Çağdaş ideal işte budur. Eksiksiz bilgi sahibi adamın zihniyse ürkütücü bir şeydir. Elden düşme züccaciye satan bir dükkân gibi, baştan aşağı toz ve eciş bücüş nesneler, canavarlar. Her şeye gerçek değerinin üstünde fiyat konmuş. Evet, bana öyle geliyor ki, ilkin sen usanacaksın. Günlerden bir gün dostuna bakacaksın, çizgileri gözüne az mı buçuk ayarsız gözükecek ya da renginin tonunu beğenmeyeceksin ya da böyle bir şey işte. İçten içe onu acı acı kınayacaksın, onun sana karşı çok kötü davranmış olduğunu düşüneceksin. Kapına bir daha geldiğinde tümden soğuk, ilgisiz davranacaksın ona."
"Biz kendimizden iyi olanlara nadir olarak bel bağlarız. Daha çok onların toplumundan kaçarız. Tersine, çoğu zaman kendimize benzeyen ve zayıf yanımızı paylaşan kimselere açarız içimizi. Demek ki kendimizi düzeltmeyi ya da iyileştirmeyi istemeyiz: Önce kusurlu diye hüküm giymemiz gerekir. Yalnızca acınmayı ve yolumuzda cesaretlendirilmeyi dileriz. Kısacası, biz hem suçlu olmaktan çıkmayı, hem de
kendimizi arıtmak için çaba göstermemeyi isteriz. Yeterli hayasızlık da yoktur, yeterli erdem de yoktur. Ne kötülük, ne de iyilik enerjisine sahibizdir."
Sayfa 58Kitabı okudu
