Ağır bir hüzün sarmış her yanı. Yüreklerin güneşi uykuya dalmış. Kimse gülmüyormuş artık.
Sayfa 13Kitabı okudu
Vay canına! Ne hayal kurarmışım ben! Gökyüzündeki yıldızlar kadar erişilmez sanırdım hayallerimi. Şimdi eriştim bazılarına. Eriştim de ne oldu?
Sayfa 29Kitabı okudu
Canım yavrum… Deniz kurusa da olur… Ama senin gözlerindeki deniz kurursa asıl felaket o zaman olur.
Sayfa 12Kitabı okudu
Yüreklerin güneşi uykuya dalmış. Kimse gülmüyormuş artık.
Sayfa 11Kitabı okudu
“Herkesin dünyanın bir yerinde bir eşi varmış. O eşi buldum. Kalbimin sahibi şimdi o.” diye düşünmüş Çin.
Sayfa 72Kitabı okudu
Gözlerim beynime resmini çizdi bile. Nereye gitsem benimle olacak bundan sonra.
Sayfa 34Kitabı okudu
"Amaan! Belki de en güzel hayal gerçekleşmemiş olandır."
Sayfa 28Kitabı okudu
Her şeyin bir rengi var mıdır? Sevginin rengi pembedir, denir. Ne yeşil ne kırmızı ne mor. Pembedir. Hem de tozpembe. Seven kişi dünyayı tozpembeye boyanmış mı görür? Denizi, sevdiğini, günleri, anıları, yıldızları, kum taneciklerini...
Sayfa 35Kitabı okudu
Ahhh... Akıl ve fikir daldan dala gezmeyi seven kuşlar değil midir?
Sayfa 30Kitabı okudu
Karada da durum pek farklı değil...
“Denizde verilen sözlere güven olmaz. Adı üstünde, suya yazılmış sözlerdir hepsi. Silinir giderler.”
Sayfa 38 - Can Çocuk Yayınları, 20.BasımKitabı okudu
Serüven peşinde koşman için değil, yaşamla tek başına başa çıkmayı öğrenmen için salıyoruz seni.
Sayfa 79Kitabı okudu
Kendi renginden başka renkleri de görebildiği içinmiş mutluluğu.
Sayfa 58Kitabı okudu
“Güzelin şansı da güzel olur. Güzelliğin açmadığı kapı var mı?”
Sayfa 51Kitabı okudu
Yapraklarım özgürken tutsak denir mi bana?
Sayfa 33Kitabı okudu
Gökyüzündeki güneşten başka her canlının içinde kendi güneşi yok mudur?
Sayfa 31Kitabı okudu