& Sonbaharda doğan kedi -Lilly Güncesi &
Kanıyordu göğsünden sonbahar,
Gövdelerinde çocuk dalların
İklimler vuruyordu bir bir kırbaçlarını,
Üşüyen ağaçlar,
Kediler
Ve bir parkın bankında soğukta yalınayak oturan,terkedilmiş sevgililer
Gözleri dalıyordu,
Ters iklimde doğan bir yavru kedi
Yere devrilmiş süt tasında emiyordu ayak izlerini,
Kayıp sonbahardı bu ötelerden,
Bin senenin yükü gökyüzünde,
Alacakargalar gidemiyordu göçlere
Ve bir inşaat işçisi inatla savaştırıyordu küp şeker için karıncaları öğle arasında,
Durakta esmer kadınlar,
Cüzzam gibi gülümserken otobüs şoförlerine
Bir çocuk,
Merakla uyanmış seyrediyordu arabasından ona verilecek hayatı
Hislice bir köpek izlerken penceresinden sokaktakileri,
Evin koltuklarından sinecekti üzerine; gizlice sevişmeye gelmiş sevgilinin...
Rüzgâr, şiddetini artırmıştı; ağır, gri bulutlar, doğuya doğru koşmayı sürdürüyordu; dünyanın ucuna gitmek için yola koyulmuş sessiz yolcular gibiydiler. Bahçede, yapraklarını tümüyle dökmüş dalların arasında rüzgâr, ara sıra, kısa ve belirsiz iniltilerini duyuruyordu.
Yaşamı şarkılayan kanarya
yaşam için dua etti.
Ölüm arzusuyla ölüme uçtu sonra.
Sayfa 54
Ötüyordu:
'' Bir gölgem vardı verdim.
Ağaçlarım vardı öldüler''
Sayfa 54
bana seni getiren müjde olsun
bu son olsun içinde sen olsun..
Günü yaralar
ve yürür yaralar arasından
Ne idiyse odur olduğu gibidir her şey
deşik avuçlarım
ve kanı içen yankı.
Sayfa 53
-Nerden gelirsin?
-Oduncuydum, ağaca taptım deliler gibi
Sonra tam gözünün ortasına baltayı sapladım.
Sayfa 50
Yüzün bir gece gezintisi
Ödağacı yüklü bir kayıkla
yaban güvercinin kanatlarında saklı düş.
Yaban güvercini ise fırında.
Sayfa 54
-Nasıl geldin?
-Delilik bandıramda
kırık baltamın parçalarında yol aldım.
taşıyarak dalların güncesini
tükenene dek gücüm.
Sayfa 50
Rastlaşma ve birlikte miraç,
avuçlarımdaki ses benimkisi
uzaklaşan kuşlar
adlarını dallar arasına bırakırlar
dallar ve öyküleri
Sayfa 34
Yol bir kadındır
Tutuşturmuş yolcunun elini
Âşığın eline
Âşığın eli dolu dolu
Özlem ve deniz kabukları
Kadın
Bir düştür
Bir kadının düşe
Dönüştürdüğü bir düş
Daracık kayıkta kanat sanki
Rüzgârın güllerini örtünmüş
Varacağı liman nere, unutmuş.
Gelir misin peşimden ? Bedenim göğümdür benim
Açtım bütün geçitlerini uzayın sonuna kadar
Ardıma çizip bıraktım kirpiklerimi
Eskil bir puta götüren yollar onlar
Gelir misin peşimden? Bedenim yolumdur benim..
Sayfa 26 - Dünya Yayıncılık-2.Baskı-Ekim 2004
Duydun mu sesimi ? Bu geceden farklıyım ben
Başka biri bu ışıklı yumuşak yataktan
Bedenim örtüdür, kanımla diktiğim kumaş
Yolumu yitirmişim , şaşkın dolanıp dururum
bedenimde
Sayfa 24 - Dünya Yayıncılık-2.Baskı-Ekim 2004
Onlar
Geldiler
Çıplaktılar,girdiler eve
Yerleri kazdılar
Çocukları gömüp
Sonra tekrar gittiler.
Sayfa 25Kitabı okudu
60 syf.
8/10 puan verdi
Arap edebiyatı, Arap şiiri dişi şiiridir diye tabir var tabi ama burda ,Asıl adı Ali Ahmet Sait Eşber 
Adonis , şiirlerinde bu düşünceye karşı gelmiş gibi şiirleri var Adonisin şiirlerinde söz sanatı kalıplar duvarlar yok ,sayfalar arasında okurken şiirin çıplak hali , çağdaş hali yeni bir soluk gelmiş gibi durum sezersiniz okudukça , şiirlerinden geçmişi Kazıyıp atmaz sürekli bi köprü kurar geçmiş ile günümüz şiirleri arasında..
Adonis
