bağımlılık duygusunun
‘ben’ olgusuyla, bireyle ve fenomenal gerçekliğin sağlamlığıyla
ilgili olarak, çok daha zor fark edilen bir yönü vardır.
Bağımlılığın bu yönü, nesneleri aslında olmadıkları bir şekilde
görmemize, algılamamıza neden olur. Örneğin, nesnelerin
sürekli olduklarını zannedersiniz -mesela, arkadaşlık, insanlar,
sevgi, sahip olunan şeylerin, hep devamlı oldukları
düşünülür- aslında öyle olmadığı çok açıktır. Böylelikle bağımlılık,
kişinin nesneleri algılama biçimine olan sıkı bağlılığı
(tutkunluluğu) anlamına gelir
Daniel Goleman