The Guardian Gazetesine Göre 21. Yüzyılın En İyi Kitapları
1. Wolf Hall – Hilary Mantel (2009)
2. Gilead – Marilynne Robinson (2004)
3. Secondhand Time – Svetlana Alexievich (2013)
4. Never Let Me Go – Kazuo Ishiguro (2005)
5. Austerlitz – WG Sebald (2001)
6. The Amber Spyglass – Philip Pullman (2000)
7. Between the World and Me – Ta-Nehisi Coates (2015)
8. Autumn – Ali Smith (2016)
9. Cloud Atlas
"Açık olana kör olabiliriz ve aynı zamanda körlüğümüze de kör olabiliriz."
"We can be blind to the obvious, and also blind to our blindness."
Sayfa 26Kitabı okudu
Dünyaca ünlü psikolog ve Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanan mega çok satan kitabı 
Thinking Fast and Slow , # y:21677'de bizi çığır açan bir zihin turuna çıkarıyor ve düşünme biçimimizi yönlendiren iki sistemi açıklıyor. Sistem 1 (hızlı) ve sistem 2 (yavaş).
İnsanların karar verme sürecini etkileyen önyargıları ve buluşsal yöntemleri anlamakla
Most of us most of the time live with unquestioned belief that the world looks as does because that’s the way it is. There’s one small step from this belief to another: "other people view the world much the way I do". These beliefs which have been called Naïve Realism are essential to the sense of a reality we share with other people. We rarely question these beliefs. We hold a single interpretation of the world around us at any single time. And we normally invest very little effort in creating plausible alternatives to it. One interpretation is enough and we experiences as truth. We do not go through life imagining alternative ways to see what we see.
¤
Çoğumuz çoğu zaman dünyanın bu şekilde göründüğüne dair sorgulanamaz bir inançla yaşarız çünkü bu böyledir. Bu inançtan diğerine küçük bir adım var: "diğer insanlar da dünyayı benim gibi görüyor". Naif gerçekçilik olarak adlandırılan bu inançlar, diğer insanlarla paylaştığımız bir gerçeklik duygusu için gereklidir. Bu inançları nadiren sorgularız. Herhangi bir zamanda çevremizdeki dünyanın tek bir yorumunu taşıyoruz. Ve normalde buna makul alternatifler yaratmak için çok az çaba harcıyoruz. Tek bir yorum yeterlidir ve biz gerçeği deneyimliyoruz. Hayatımızı, gördüklerimizi görmenin alternatif yollarını hayal ederek geçirmiyoruz.
Cehaletimizi görmezden gelme yeteneğimiz neredeyse sınırsızdır.
