Temizliğe çok itina gösteriliyor.
Osmanlı'da sadece asker değil, saraydaki Enderunlu da çamaşırını yıkamayı bilmek zorunda... Şehirdeki halk için de temizlik önemli; neredeyse hamamsız mahalle yok. Bunlar, vebayı azaltan sebeplerdir. Son tahlilde şunu söyleyebiliriz; Osmanlı'da veba var ama kırıcı olmuyor. Devlet-i Aliyye 19. asırda karantina sistemine de geçmiştir. Fransız tarihçi Daniel Panzac karantina sistemini Quarantaines et Lazarets eserinde fevkalade tasvir etmişti. Keza 19. asırda karantina sistemi hac farizası sırasında çok faydalı olmuştur, yoksa ortalık kırılırdı.
Temizliğe çok itina gösteriliyor.
“Osmanlı'da sadece asker değil, saraydaki Enderunlu da çamaşırını yıkamayı bilmek zorunda... Şehirdeki halk için de temizlik önemli; neredeyse hamamsız mahalle yok. Bunlar, vebayı azaltan sebeplerdir. Son tahlilde şunu söyleyebiliriz; Osmanlı'da veba var ama kırıcı olmu- yor. Devlet-i Aliyye 19. asırda karantina sistemine de geçmiştir. Fransız tarihçi Daniel Panzac karantina sistemini Quarantaines et Lazarets eserinde fevkalâde tasvir etmişti. Keza 19. asırda karantina sistemi hac farizası sırasında çok faydalı olmuştur, yoksa ortalık kırılırdı.”
Sayfa 247
Osmanlı'da sadece asker değil, saraydaki Enderunlu da çamaşırını yıkamayı bilmek zorunda... Şehirdeki halk için de temizlik önemli; neredeyse hamamsız mahalle yok. Bunlar, vebayı azaltan sebeplerdir. Son tahlilde şunu söyleyebiliriz; Osmanlı'da veba var ama kırıcı olmuyor. Devlet-i Aliyye 19. asırda karantina sistemine de geçmiştir. Fransız tarihçi Daniel Panzac karantina sistemini Quarantaines et Lazarets eserinde fevkalâde tasvir etmişti. Keza 19. asırda karantina sistemi hac farizası sırasında çok faydalı olmuştur, yoksa ortalık kırılırdı.
1 Kasım’da, Mondros Körfezinde demirli İngiliz Agamemnon zırhlısına gönderilmiş olan Osmanlı temsilcileri kendilerine dayatılan ateşkes şartlarını kabul etmekten başka çare bulamadılar:
Boğazlar açılacak, itilaf esirleri serbest bırakılacak, deniz ve kara kuvvetleri terhis edilecek ve ittifak devletleriyle ilişkiler kesilecekti. 2 Kasım’da, Almanlar Osmanlı İmparatorluğu’nu terk etmeye başladılar; imparatorluğu Almanya ile ittifaka sürükleyen Enver, Cemal ve Talat üçlüsü de onlarla birlikte ülkeyi terk etmişti. 3 Kasım’da Osmanlı gemileri enterne edildi, mürettebatlar karaya çıkarıldı, topların kamaları söküldü ve bayraklar indirildi. Bu, Osmanlı donanmasının sonuydu.
Balkan ittifakı içindeki gerilim birden arttı ve toprak paylaşımı konusunda müttefikleri tarafından aldatıldığını iddia eden Bulgaristan, 30 Haziran'da aniden saldırıya geçti.Bulgarlar kendilerini çok güçlü görmüşlerdi ama Yunanlar ile Sırplara yenildiler; ayrıca, Romanya da Bulgaristan'a karşı savaşa girmişti.Durumdan faydalanan Osmanlılar, Edirne’yi geri almayı ve Meriç'in doğusundaki toprakları kurtarmayı başardılar. Bunun üzerine Bulgaristan 30 Temmuz'da ateşkes istedi ve 10 Ağustos’ta da, Bükreş’te barış antlaşması imzalandı.
Edirne'nin geri alınması ile Hamidiye'nin seferi, Osmanlıların içini ferahlatmıştı; fakat hiçbir şey, Balkan Savaşları’nın sonucunun imparatorluk için katıksız bir felaket olduğu ve Ege Denizi'ndeki
tüm adalar ile Avrupa'daki Osmanlı topraklarının yüzde 85’inin kaybedildiği gerçeğini değiştiremezdi.
II. Abdülhamid'in ilk saltanat yılları zor geçmiştir. Osmanlı İmparatorluğu hiçbir zaman bu kadar kısa sürede bu kadar çok toprak kaybetmemişti. 1878-1882 yılları arasında sultanın hukuki yahut fiili iktidarı Avrupa topraklarındaki Bosna, Besarabya, Bogdan, Eflak, Bulgaristan ve Teselya’da, Anadoludaki Batum, Kars ve Ardahan'da, Kıbrısta ve Afrikada Mısır ile Tunus'ta ortadan kalkmıştır