Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Sevilen ve onurlandırılan sen
Asilce düşmüş ölülerin yanına uzanasın
Yine yeraltında
Cehennem krallarının tahtlarında oturduğu
O lordlar hisarında
Sayfa 505 - AeschlusKitabı okudu
“Neden tıpkı gerçek dünya gibi karmaşık, çelişkili ve kışkırtıcı anlatı dünyaları kurmaya çalışmayalım?... Dante, Rabelais, Shakespeare, Joyce tam olarak bunu yapmışlardır. Tabii, Nerval de. Ben “açık yapıtlar” hakkında yazarken, tam olarak yaşamın kendisi gibi çapraşık görünmeyi amaç edinen edebiyat yapıtlarını düşünüyordum.”
Sayfa 134Kitabı okudu
Dante Gibi Değil...
Ben olsam
öyle Dante gibi
gökyüzünün yamaçlarında
bir komedya keşfetmek yerine
bambaşka bir Cennet resmi yapardım
içinde insanların çıplak dolaşacağı
her zaman oldukları gibi öyle sahnelerde
çünkü onların ruhlarının
bir tablosu olması gerekir bu resmin
ama onlara cennetin
eksiksiz bir krallık resmi olduğunu söyleyen
pimpirikli melekler olmazdı orada
üstelik aşağıda kazara içine düşeceğim
cayır cayır yanan cehennem çukurları değil
yalnızca hayal gücünün
pınarları sunak olurdu
