576 syf.
·
Not rated
Bu kitap, yeni taşınılan darmadağın bir eve benziyor.
King'in tasvirlerine, hikayelerine, oluşturduğu karakterlere ve hayal gücüne hayran olan bir okur olsam da kitabın bazı bölümlerini okurken "hadi dostum! artık Bize Lisey ve Scott'ın öyküsünü anlat" demekten kendimi alamadım.
Neyseki bu Çağrımın karşılığını scott'ın çocukluğunu okurken aldım.
İlk kez Stephen king okuyacakların bu kitaptan başlamaları iyi bir fikir olmayabilir.
Kitabın birkaç yerinde Okuduklarım yüzünden de bu aralar poşet çay görmesem iyi olacak. :)
Börü - I
Bir intikama kaç sığabilir? Acılı parmaklarla yapılmış kaç gösterişli taç, burçlarından kan taşan sarayların pürüzsüz merdivenlerinden yuvarlanabilir? Hayat ağacanın köklerinde filizlenen kötülük, acunun direğindeki çatlağı zorluyor. Sürek avı gibi insan avlayan canavarlaşmış kralların tahtları sallanıyor? Kanın sesini dinleyen ve küllere gömülmüş iki hanedanlık, öç ateşiyle yanıp tutuşanları ordularında birleştiriyor. Büyük mabedin(Göbeklitepe) ve Agarta’nın Üstadları, hep bir ağızdan şu sordular; “ O gün geldi mi? Gökyüzünün üç yılanın üzerine kan rengi uyanacağı zaman. Bakir kar örtüsünün taze kanla ısınıp ırmaklara karışacağı an. Rüzgarın şahit olacağı ateşten bir gazabın altından kumları darmadağın edip, taştan tanrılarına sarılan zavallıların yalvaracağı, öç ateşinin yakıldığı o gün geldi mi? Beklenen cevap Börü Han’ın dudaklarından döküldü; “Canavarlaşmış kralların yönettiği topraklarda öç, sadece katliamla alınabilir!” Acun artık kurt ve aslanın pençeleri arasında... Kandan ırmakların coşkulu sesine kulak verin!
Hepimizin benzer öyküleri sanki
Psikoterapi öyküleri ve psikoloji kitapları okumayı çok sevmekle birlikte, okurken hissetiğim zihinsel yorgunluk, bedensel yorgunluk ve duygularımı en uçlarda yaşamak, hikayelerin gerçek olması,Irvın Yalom’un hastalarına yaklaşımındaki samimiyet ve gerçekleri olağan akışıyla aktarmasına bağlı diye düşünüyorum.
Her hikayede muhakkak kendimizden,
Ayrılık da Sevdadandır/ Bayram Reçber
Ayrılık da Sevdadandır
Bayram Recber
KUTLU YAYINEVİ
Sana olan sevgim, platonik bir aşkın sessiz ve derinden tüm hücrelerime akması gibi, yüreğimdeki aşk ateşini yakması gibi etkileyici. Kısacası ben sana, evrendeki tüm âşıkların gönül tellerine nazireler yaparcasına aşığım. Seni düşündükçe Minur Nurettin’in sözleri geliyor aklıma. “İstanbul’u sevmezse gönül aşkı ne anlar.”
Düşüncelerim gökyüzünü kaplayan koyu gri yağmur bulutlarını yansıtıyor Ankara’daki bu son gecemde. Yüreğim ise yoğun meteor saldırılarına uğrayan bir gezegen gibi darmadağın. Çok şey yaşadım şu son 3 yılda. Yürek kanamasından tutunda biyolojik parçalanmaya kadar büyük yaralar var sicilimde. 18 yılımın tüm günlerimi toplasam şu son 3 yılımın 1 dakikasına bile yetişemez acı çekme yarışında. Gel gelelim şairinde dediği gibi ben hala deliyim, hala sevdalı…
Peki ya Aslı! Birinci sıraya ortak ettiğim güzeller güzeli Aslı?
Anne ve babası öldürülen ve öldürülmelerine şahit olan küçük Yusuf'un ve ailenin hikayesini okuyoruz kitapta. Kahramanlarımızdan Kaymakam Selahattin Bey'in Yusuf'u kimsesi olmadığı için kendisine evlatlık almasıyla başlıyoruz. Yusuf'un yaşadığı aidiyet sorunları, çaresiz kalan bir adamın kendini içkiye vermesi, ailesiyle asla alakası olmayan bir anne, o annenin ailenin başına açtığı işler ve kendi haline kalan, harcanmaya çalışılan bir kız çocuğu, tertemiz bir aşk... Sonucunda da darmadağın olan hayatlar... Yer yer boğazımın düğümlendiği doğrudur. Günümüzde dahi bu şekilde yaşamların olduğunu bildiğimizden ve duyduğumuzdan çok kez aile hayatı, doğruluk, dürüstlük, paranın gücü gibi konularda beni fazlasıyla düşünmeye ve eleştirmeye sevk etti. Herkesin mutlaka okuması gereken bir klasik.
Okuduğum üçüncü Murathan Mungan kitabı. Kitap dokuz öyküden oluşuyor. Yine güzel cümleler, ezber bozan anlatımlar sarıyor etrafınızı... Hikayelerin çoğunluğunu oluşturanlar çocukluğunuzun masalları... Bambaşka bir yüzle çıkıyor karşınıza, hani o üvey anneler, kötü cadılar, kötü kalpli insanlar, iyi krallar, güzel prensesler, yakışıklı prensler, mutlu mesut yaşayan halklar ve mutlu biten sonlar var ya bu masallarda yok işte!
Hikayelerin isimleri; Yedi cücesi olmayan bir pamuk prenses, Boyacıköy'de kanlı bir aşk cinayeti, Stelyanos Hrisopulos gemisi, Zamanımızın bir Külkedisi, Makas, Hedda Gabler diye bir kadın, Yüzyıllık uyuyan güzel, Aşkın gözyaşları ya da Rapunzel ile Avare, Tutkunun Veronica Voss'u. Beni en çok etkileyen öykü"Aşkın gözyaşları ya da Rapunzel ile Avare" son iki sayfasında olayın gerçek boyutunu görebiliyorsunuz o zamana kadar okuduğunuz sayfalarda ki kafanızda oluşan resimler tamamen darmadağın oluyor. O kadar etkilendim ki son iki sayfayı iki kere okudum, sanki olayları yanlış okuyan benmişim de bir kere daha okursam düzelecekmiş gibi.
Bu eserinde ilk hikayeden itibaren dikkatimi çeken bir diğer nokta ise (diğer eserlerini bilmiyorum ancak üç eserinden yola çıkarak bir değerlendirme yapabilirim) anlatıcı kadın, bütün hikayelerinde de anlatıcı kadındı. Zor bir işi o kadar ustaca yapmış ki hayran olmamak elde değil.
Kitapla kalın efenim :)
