"Kıyamet günü olduğunda, ben mizanın yanında bulunuyorken, ümmetimden bir genci, melekler yüzüne ve ardına vura vura getirilirler.
O da bana sarılarak:
'Ya Muhammed (ﷺ) Sana sığındım, medet senden!'
Bhnun üzerine ben;
'Ey Rabbimin melekleri! Bunun günahı nedir? derim.
Onlar;' Ramazan ayına ulaştı da onda bile tevbe etmeyip Allah'a isyan etti, Allah da onu aniden (öldürüp huzuruna) aldı.' derler.
O zaman ben:' Ne kötü gençmişsin! derim.
Böylece ne o beni bırakır, ne de melekler onu bırakırlar. Sonra ben ona şefaat edip Allah'u Teala'dan yardım istemek üzere:
'İlahi Ümmetimden bir genç (ne olur, bunu azaptan kurtarır mısın?) derim.
Allah'u Teala da: 'Onun hasmı Ramazan ayıdır' buyurur.
Ben de: Ramazan ayıyla davalı olandan uzağım! Ramazanın hürmetini tanımayana kim şefaat edebilir? derim.
İşte o anda Allah'u Teala: 'Senin uzak olduğun kimseden Ben de uzağım' buyurur.
Böylece kendisi cehenneme götürülür.