"Modern dünyada bilgi ile doğruluk,ehliyet ile hakikat birbirinden kopmuş durumdadır. İnsanlar bilen ama dürüstlükten uzak,başarabilen ama yanlışa saplanmış halde bulunabilirler. Bunun sebebi modern çağda düşünce alanının davranış alanından ayrı kabul edilmesi ve düzenlemenin bu ayrımı yerleştirecek şekilde yapılmasıdır.
Düşüncenin davranışla aynı alanda yer aldığı dünya hangisi öyleyse. Bu inancın hayat bulduğu dünyadır..
{taşları yemek yasak}
"Modern dünyada bilgi ile doğruluk, ehliyet ile hakikat birbirinden kopmuş durumdadır. İnsanlar bilen ama dürüstlükten uzak, başarabilen ama yanlışa saplanmış halde bulunabilirler. Bunun sebebi modern çağda düşünce alanının davranış alanından ayrı kabul edilmesi ve düzenlemenin bu ayrımı yerleştirecek şekilde yapılmasıdır.
Düşüncenin davranışla aynı alanda yer aldığı dünya hangisi öyleyse. Bu inancın hayat bulduğu dünyadır.."
"Modern dünyada bilgi ile doğruluk,ehliyet ile hakikat birbirinden kopmuş durumdadır. İnsanlar bilen ama dürüstlükten uzak,başarabilen ama yanlışa saplanmış halde bulunabilirler. Bunun sebebi modern çağda düşünce alanının davranış alanından ayrı kabul edilmesi ve düzenlemenin bu ayrımı yerleştirecek şekilde yapılmasıdır.
Düşüncenin davranışla aynı alanda yer aldığı dünya hangisi öyleyse. Bu inancın hayat bulduğu dünyadır..
{taşları yemek yasak}
"Modern dünyada bilgi ile doğruluk, ehliyet ile hakikat birbirinden kopmuş durumdadır. İnsanlar bilen ama dürüstlükten uzak, başarabilen ama yanlışa saplanmış halde bulunabilirler. Bunun sebebi modern çağda düşünce alanının davranış alanından ayrı kabul edilmesi ve düzenlemenin bu ayrımı yerleştirecek şekilde yapılmasıdır.
Düşüncenin davranışla aynı alanda yer aldığı dünya hangisi öyleyse. Bu inancın hayat bulduğu dünyadır.."
Stefan Zweig'in anlatımıyla Michel de Montaigne biyografisi
Montaigne’in yapıtının bütünü içinde yalnızca tek bir formüle ve tek bir katı sava rastladım: “Dünyanın en önemli şeyi, insanın kendi kendisi olmayı bilmesidir.” İnsanı soylu kılan, makam, kanın ayrıcalığı, yeteneği değil, kişiliğini korumayı ve kendine özgü biçimde yaşamayı başarma ölçüsüdür. Bu nedenle Montaigne’e göre sanatların en yüce olanı,
