_İnkarcılar kızgın fırına atılmış saman gibi yanacaklar. İnananlar ise ahırdan salınmış buzağılar gibi sevinçle sıçrayacak.
_Davutoğlu Süleyman’ın özdeyişleri_
_Akılsızlarara, ahmaklıklarına uygun karşılık ver. Yoksa kendilerini bilge sanırlar.
_Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?
_İyilerin peşinden gidin. Hırsızın katilin
İki topluluk arasındaki anlaşmazlığın kökü çok derinlerde. Her iki taraf da geçmişe, bugüne ve geleceğe farklı anlamlar yüklüyor. İsraillilerin Tapınak Tepesi dediği yere, Filistinliler Cami Avlusu diyor. İsraillilerin Davud'un şehri, Yerusalim dediği yere, Filistinliler El Kudüs El Şerif diyor. Filistinlilerin işgal edilmiş topraklar dediği yerlere, İsrailliler kurtarılmış topraklar diyor. Hak kavramı, hatta günlük hayatta kullanılan terimler bile birbiriyle tam bir zıtlık içinde.
Sayfa 75Kitabı okudu
Yazılana göre Yaov komutasındaki askerleri Rabba şehrini kuşatırken son yıllarında savaşa pek çıkmayan Davud, Yeruşalim (Kudüs)'de, sarayındadır. Yanına çağırdığında, "aybaşı" kirliğinden kurtulan kadınla birlikte olan Davud, komutan Yaov'a haber göndererek Üriya'yı sarayına yollamasını ister. Üriya'ya hediyeler veren Davud, ona "Evine git, rahatına bak" der. Evine gitmeyip de dışarılarda yatan Üriya'yı tekrar çağıran Davud, neden evine gitmeyip de dışarıda kaldığını sorunca "Komutanım Yoav'la efendimin adamları kırlarda konaklıyor. Bu durumda nasıl olur da ben yiyip içmek, karımla yatmak için evime giderim?" karşılığını verir. Davut, yedirip içirerek sarhoş ettirdiği Üriya'yı yine de evine gönderemeyince bu kez korkunç bir plan hazırlar. "Uriya'yı savaşın en şiddetli olduğu cepheye yerleştir ve yanından çekil ki, vurulup ölsün." yazılı mektubu Üriya'ya vererek Yaov'a gönderir. Emir yerine getirilir, Üriya savaşta ölür, Bet-Şeba kocası için yas tutar ve "Yas süresi geçince, Davut onu sarayına getirtti. Kadın Davut'un karısı oldu ve ona bir oğul doğurdu." Davud, istediğini elde ettiyse de "Davut'un bu yaptığı RAB'bin hoşuna gitmedi." Anlatılan durum budur. Uriya'yı savaş alanından çağırarak Bet-Şeba'nın karnındaki 'zina' ürünü meşru göstermeyi başaramayan Davud, arzusuna iktidarının gücüyle ulaşır. Güçsüz kişiyi dünyalık iktidar gücüyle ezmek, kutsalın hoşuna gitmemiş olsa kaç yazar. Öyle ya "En çok seçilen kutsaldır." ve "Neyin kutsal olduğuna kral karar verir."
Yeruşalim'de kral olan Davud'un oğlu Vaiz'in sözleri:
"Boşların boşu, Vaiz diyor, boşların boşu, herşey boş.
Güneş altında yapılan bütün işleri gördüm; ve işte, hepsi boş ve yeli kavramaya çalışmaktır.
Ve hikmeti öğrenmeye, ve deliliği ve akılsızlığı öğrenmeye yüreğimi verdim; anladım ki, bu da yeli kavramaya çalışmaktır. Çünkü çok hikmette çok keder var; ve bilgi artıran dert artırır.
Ve kadını ölümden acı buldum; o kadın ki, yüreği tuzaklar, ağlar ve elleri zincirlerdi. İşte Vaiz diyor: Birer birer hesabı çıkarmak için bunu buldum, canım hâlâ onu arıyor, fakat bulmadım; binde bir erkek buldum; fakat onların hepsinde bir kadın bulamadım."
Sayfa 45Kitabı okudu
Yahudilik'te Kudüs
Kudüs (Yeruşalayim) adı Tevrat'ta da geçmez. Mezmurlar'da, Ahid Sandığı'nın getirildiği Davud Şehri (Sion) sadece Rabbin krallık için seçtiği bir şehir olarak değil “Rabbin Tahtı, Adalet Yurdu, Kutsiyet Dağı” olarak da tak dim edilir. Ayrıca "Eğer seni unutursam ey Yeruşalim, sağ elin hünerini unutsun; eğer seni unmazsam, eğer Yeruşalim'i basse vincimden üstün tutmazsam dilim damağıma yapışsın.” (Mezmour. lar, 137/5-6) denilmektedir. Kudüs, özelliği ve kutsallığı sebebiyle Yahudi şeriatında diğer şehirlerden farklı bir konumda ele alınır Tanrı tarafından seçilen bir yer kabul edildiği için Kudüs Mabedi sadece kurbanların takdim edildiği bir mekân değil aynı zamanda hac ibadetinin de hedefidir.
Sayfa 136Kitabı okudu
"İki topluluk arasındaki anlaşmazlığın kökü çok derinlerde. Her iki taraf da geçmişe, bugüne ve geleceğe farklı anlamlar yüklüyor. İsraillilerin Tapınak Tepesi dediği yere, Filistinliler Cami Avlusu diyor. İsraillilerin Davud'un şehri, Yeruşalim dediği yere, Filistinliler El Kudüs El Şerif diyor. Filistinlilerin işgal edilmiş topraklar dediği yerlere, İsrailliler kurtarılmış topraklar diyor..."
Sayfa 88Kitabı okudu
Tapınaklardaki törenler, Yeruşalim'de Yehova'ya görkemli bir yeni tapınak yaptıran Davud'un oğlu ve ardılı Kral Süleyman (aşağı yukarı l.Ö. 961-922 yılları arasında işbaşında kaldı) zamanında doruğuna ulaştı. İbrani siyasal gücü, Kral Süleyman'ın (l.Ö. 922 dolaylarında) ölümünden sonra, krallık, kuzeyde, başkenti Samiriye olan İsrail Krallığı ile, güneyde, başkenti Yeruşalim (Kudüs) olan Yahuda Krallığı'na bölününce zayıfladı.
