Bu bakışa dayanılır mı ?!
🫠İftara kadar sabrettim artık ödülümü alabilir miyim anneciğim ?😻 #ALEX
🌺 Rabbim yeni seneye de erdirsin herkesin ibadetlerini kabul etsin 🤲🏻; Gidiyor gözümüzün nuru Ya Şehri Ramazan 🥹🥺
Çok özledimmm, dayanılır mı bilmem..
Geçen yıl bu saatlerde Mekke topraklarına ayağımın tozu yeni yeni karışıyordu ve ilk umremi tamamlamış otele dönüyordum. Hiç gidememekten daha zor bir şey var ise o da gelip de burada hasret çekmekmiş- çok şükür nasip eden Rabbime-. Şuan bu satırları elim titreyerek yazıyorum. Dayanamıyorum artık, ruhum sığmıyor bedenime, kanım sığmıyor damarıma içimde hasret deryası çağlıyor, fışkırıyor gözyaşı olarak gözlerimden. Rabbim şu ramazanın yüzü suyu hürmetine sen kabul buyur, bir daha ve bir daha tekrar ve tekrar nasip et. Dua eder, dua beklerim.
Özellikle ülkemizin gelişmesini engellemek korkusu dayanılır bir baskı değildi. Geri kalmış bölgelerimiz -hele Doğu yok mu- her yazar ve her çeşit sanatçı için zorunlu esin kaynağıydı. Yalnız yaratırken mi... hayır günlük yaşantınızda bile bu baskıyı sırtınızda duyuyordunuz. Paltonuzu giyerken, atkısı bile olmayan milyonları düşünüyordunuz. Bir kitap okurken -ya da yazarken- eğitim eşitliğine kavuşamamış yüzbinlerce küçük göz, öfke -ya da kırgınlıkla- sizi izliyordu.
Sayfa 76Kitabı okudu
Ölümden müthiş korkuyordu. Her işinin, sözünün başı ölümdü. Durup durup en olmayacak bir yerde ölümden söz açıyor: "Demek hep öleceğiz. Hiçbirimiz, hiçbirimiz kalmayacak... Yüz yıl sonra şu yaşayanlardan hiçbirisi kalmayacak. Vay anam vay! Hiç hiçbir mahlukat kalmayacak. Yok olacak. Dayanılır mı?" diyordu.
Sayfa 147
Düşsüz uykulardan bile uyanmak. Yol tükendiğinde dönüşsüzlüğün mutlu kesinliğini ayırt edebileceğine inansa, dayanmak daha mı dayanılır olurdu?
.
Ayrılık Sevdaya Dahil - Attila İLHAN (Şimdiki sevdalara da mı?!)
Eserin kapağını açar açmaz Cengiz İlhan ve 
Cengiz İlhan ve Çolpan İlhan karşılıyor sizi 
Attila İlhan'a dair satırlarla. Ve ardından Bâki'nin dizeleri geliyor. Daha iyi bir başlangıç olamazdı diyorsunuz:
"derd-i aşkı gayrdan sorman ne bilsün çekmeyen
ânı yine âşık-ı nalâna söylen söylesün"
Ve ardından Fuzûlî devam ediyor:
"lâhza
güzel bir seri nasıl mahvedilir... ilk kitabı çok sevmiş ve keyif almıştım. devamı olduğu için de mutluydum ve güzel şeyler bekliyordum fakat aksine beklediğimi asla bulamadım. ne sevebildim ne keyif alabildim tam tersi sıkıntıdan patladım. bolca da sinirlendim. çok benzemeseler bile his olarak bu kitap bana 
Arafta'yı hatırlattı. onda da ilk kitabı çok sevip ikincisinden nefret etmiştim. ilk kitabın altta kalması, ilerledikçe serinin güzelleşmesi çok normal ve katlanılabilir ama ilk kitap fazlasıyla güzelken devamında batırılması dayanılır gibi değil gerçekten. bu kitabı okumasaydım daha mutlu olurdum ve evren aklımda daha güzel kalırdı. okudukça Alosa'dan soğudum ve ikilinin arasındaki bu iletişim sorunu beni delirtti. Alosa mürettebatını düşünmesiyle ve yaptıklarıyla güzel bir karakter fakat Riden ile olduğunda bencil bir insana dönüşüyor bana kalırsa. nedense hep Riden anlayışlıydı daha çok onu böyle okuduk ama aynı şeyi Alosa'dan göremedik. Riden bile zamanla biraz soğuttu beni kendinden maalesef ki... oysa nasıl seviyordum onu ama şimdi eskisi gibi yükselemiyorum. keşke tek kitap olsaydı kesinlikle önerirdim ama devamı böyle olunca değer mi bilemiyorum. dilerseniz bir şans verebilirsiniz ama özellikle ikinci kitap için bir beklentiye girmeyin büyük yıkılıyorsunuz çünkü...
Tanrıya gece gündüz yakarıyoruz. Yoksa bu hayata dayanılır mi?
Sayfa 76Kitabı okudu
..Seni vücuduma ikinci ruh bilmişim. Şimdi ruhuma kaza eceli mi olacaksın? Hiç insaf etmez misin? Ah! Hem ölmek, hem de sevdiğinin eliyle ölmek, dayanılır felaketlerden midir.....?
Akvaryum Yayınları, Baskı: 2012, İstanbul, Editör: Erdal ÇakırcıoğluKitabı okudu
Kim demiş ayrılanlar sevdalı değil...
Açılmış sarmaşık gülleri
Kokuları ile baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasinın
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış
Içimde keder
Uzak bir telefonda ağlayan
Yağmurlu genç kadın