Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini; şu güneşten düşen ateşe fırlat; yüreğini yüreklerimizin yanına at!
Boşluk kendine çevirdi beni. Her şey ağırlaşıyor. Her şey soğuyor. Belki de hiçlik bu. Sen orada yalnız kalma diye burada konuşup duruyorum. Canımın burcu. Kirpiksiz gülüm. Merhametine sığındığım kadın. Senden bir parmak yüksekte aldığım her soluk kalbimi kurutuyor. Ömür Hanım, iyi ki ben de seninle yaşadım dünyayı.
Sayfa 67 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Reklam
Bir ekmeği son lokmasına dek yemeyi,bir de ağız dolusu gülmeyi unutma hiçbir zaman.
“Yedi tepeli şehrimde bıraktım gonca gülümü. Ne ölümden korkmak ayıp, ne de düşünmek ölümü.."
Ayrıldıq... bilmədik, neçin, nədən biz?
Ayrıldıq... güc gəldi bizə hücumlar, Ayrıldıq, usanıb tənədən, sözdən; Bizdən razı qaldı yadlar, qohumlar, Biz razı qalmadıq öz-özümüzdən. Ayrıldıq... nəğməmiz qaldı yarımçıq, Fikirlər pərişan, könüllər qırıq. Ayrıldıq... de harda ləngidi zaman? İndi nə sən sənsən, nə də mən mənəm. Başımda tufanlar hayqırdığından, Meyvəsi dəyməmiş tökülən
Bir salama dəyməyən eşqə ölüm yaraşır!
Bu gün mən səni gördüm, Salam vermək istədim, Üzünü yana tutdun. Söylə, illərdən bəri Qəlbimizin bir duyub bir vurduğu illəri, Axı, nə tez unutdun? Beş ildə gözümüzdən axan o qanlı sellər,
Reklam
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.