Karısı Ayşe'ye mektup yazıyordu Halil,
Hapishanede, üst katta,
Pencereden geceye bakarak:
Sevgilim,
Bu ne rezillik,
Derya ufuklarından kopup
Gelirken üstüme köpürerek,
Baş ve yürek
Bir ulu rüzgar içinde iken,
Oturup tahta iskemleye yan gelerek,
İstirahatta beden...
Bu bahsi bırak...
Sevgilim,
Saçlarının içinde elim,
Şarkısı avucumda.
Sen altı yüz kilometre benden uzak
Ve baş ucumda...
Bu da ayrı bir bahis.
Biz bu 41 senesinde
İkimiz konuşacak değiliz,
Henüz o kadar cesur değilim...