vera
@debeauvoirs
Nolite te bastardes carborundorum
Türk Dili ve Edebiyatı
9 Mayıs
246 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsanlar ateist olduklarını söylediklerinde hiç tanri olmadığını ispatlayabileceklerini kastetmiyorlardir. Kesin konuşmak gerekirse, bir şeyin var olmadığını ispatlamak imkansızdır. Hiç tanrı olmadığını mutlak olarak bilmeyiz, tıpkı hiç peri, piksi, elf, hobgoblin, leprechaun veya pembe tek boynuzlu atlar olmadığını ispatlayamayacağımız gibi; ve tıpkı Noel Ba-ba'nın veya Paskalya Tavşanın veya Diş Perisinin var olmadığını ispatlayamayacağımız gibi. Hayal edebileceğiniz milyarlarca şey vardır ve hiç kimse onların olmadığını ispatlayamaz. Felsefeci Bertrand Russell bu konuyu parlak bir tasvirle ortaya koymustu. Demişti ki, eğer size güneş etrafında bir yörüngede bir cin demliği dönüyor deseydim, bu iddiami çürütemezdiniz. Fakat bir şeyi çürütmekte başarısız olmak, ona inanmak için iyi bir sebep sağlamaz. Kesin bir anlamda hepimiz "demlik bilinemezcisi" olmalıyız. Pratikte ise hepimiz a-demlikçiyiz. Bir a-demlikçi, a-perici, a-piksici, a-tek-boy-nuzlu-atçı ve a-düşleyebileceğiniz-herhangi-bir-şeyci olduğunuzla aynı (teknik olarak bilinemezci) yolla bir a-teist olabilirsiniz.
Sayfa 18Kitabı okudu
Bir kitap okudu
268 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Anlayışımızda ne zaman bir boşluk olsa, insanlar bu boşluğu tanrı ile tıkamaya çalışırlar. Fakat boşluklarla ilgili sorun, bilimin ortaya çıkıp onları doldurmak şeklinde rahatsız edici bir alışkanlığa sahip olmasıdır. Darwin bu boşlukların en büyüğünü doldurdu. Ve bizler de bilimin nihayetinde geri kalan boşlukları dolduracağını bekleme cesaretine sahip olmalıyız.
Sayfa 237Kitabı okudu
2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
4/30 kitap - %13 tamamlandı
4 kitap okudu
30 kitap
754 sayfa
0 inceleme
2 alıntı
10 günde 1 kitap okumalı.
Molla rejiminin bütün cellatları saçının tek teline kurban olsun Mahsa…
Sayfa 146Kitabı okudu
Benim için mutluluk bunun gibi unutulmaz bir anı tekrar yaşayabilmektir. Hayatımızı Aristo’nun zamanı gibi bir çizgi olarak değil de böyle yoğun anların tek tek her biri olarak düşünmeyi öğrenirsek sevgilimizin sofrasında 8 yıl beklemek bize alay edilebilecek bir tuhaflık, bir saplantı gibi değil; şimdi yıllar sonra düşündüğüm gibi füsunların sofrasında geçirilmiş 1593 mutlu gece gibi gözükebilir.
Çukurcumadaki evde yemek sofrasında oturup televizyon bakıp sohbet ederek 8 yıl geçireceğimi hayal bile edemezdim. İlk ziyaretlerimde füsunun her sözü yüzünde beliren her değişiklik evin içinde gidiş gelişleri her şey bana yeni ve değişik gelir, saat tıkırdasa da tıkırdamasa da önem vermezdim; önemli olan onunla aynı sofrada oturmak onu görmek içimden hayaletim çıkmış onu öperken hiç kıpırdamadan durup mutlu olmaktı.