Nietzsche: "İslâm"ın önünde diz çökmeliydik"
Karikatürize edilen, belki de en önde gelen Batılı düşünürlerden biri de "ateist" ve "nihilist" diye yaftalayarak üstünü çizdiğimiz ya da duruma göre putlaştırdığımız Nietzsche''dir.
Nietzsche''yi karikatürize ettiğimizi gösteren en önemli göstergelerin başında onun "Tanrı öldü" sözünü dümdüz bir şekilde anlamaya
4.48 Psikoz Tam metin
(Çok uzun bir sessizlik)
Ama senin dostların var.
(Uzun bir sessizlik)
Çok dostun var.
Onların sana bu kadar koltuk çıkmaları için ne veriyorsun onlara?
Hıristiyan Tanrı kavrayışı, muhtemelen, düşen, çürüyen Tanrı tipinin gelişim sürecindeki en düşük Tanrı kavrayışını temsil eder.
Zaaflarımızın, hayattan el etek çekmemizin verdiği tatminden, mutluluktan fersah fersah uzaktık...
Tanrı'ya hem iyiliği, hem de "kötülüğü" için hayranlık ve saygı duyulur.
- " (...) Hakikat, hakikati bulma uğruna çıkılan yolculukta karşı karşıya kalınan engelleri aşmak için bedeli ödenmesi, uğruna savaşılması gereken bir şey olmak zorundaydı; sevginin ve güvenin dayandığı kalbimiz, yüreğimiz için değerli her şey bu uğurda feda edilebilmeliydi..."
Külliyat Yayınları
- " (…) Çünkü İslâm kültürü, asil bir kültürdü; çünkü İslâm kültürü kökenlerini, temellerini insan fıtratına borçluydu (İnsanın fıtrî özelliklerini muhafaza edebilmesine borçluydu); çünkü İslâm kültürü İspanya'daki Müslüman hayatının nâdir bulunan , nefis hazinelerinin üzerinde bile hayata "evet" diyordu. Haçlılar, estirdikleri o toz bulutunun ortasında, aslında önünde diz çökmeleri gereken, diz çökmekle daha iyi bir iş yapmış olacakları bir şeye karşı, asil bir kültüre karşı bizim bugünkü 19. yüzyıl kültürümüzle mukayese edildiğinde, bizim çağdaş kültürümüzün, kendisini, İslâm kültürünün yanında son derece yoksul ve oldukça "geç kalmış" bir kültür olarak görebileceği, böylesine asil ve yüksek bir kültüre karşı savaş açmışlardı. Haçlılar, ganimet peşinde koşuşturuyorlardı, hiç şüphesiz. Çünkü, Doğu, İslâm dünyası zengindi..."
Külliyat Yayınları
"Eğer İslâm, Hıristiyanlığı küçük ve hakir görüyor idiyse, böyle görmekte bin kez haklıydı: Çünkü İslâm, insanı yüceltir ama putlaştırmaz...
Hıristiyanlık, bizi, kadim dünyanın [antik Yunan ve Roma] kültürünün mahsulünden mahrum bırakmıştı. Üstelik bununla da yetinmemiş, daha sonraları, bizi İslâm kültürünün mahsûlünden de mahrum etmişti. Aslında bize (insan olarak bize], Grek kültüründen de, Roma kültüründe de, esasta, temel meseleler açısından daha yakın olan, bizim [insan olarak] duygularımıza, zevklerimize ve seçimlerimize daha doğrudan hitap eden İspanya''daki o harikuâde İslâm kültürü ve İslâm kültürünün eşsiz birikimi ayaklar altına alınarak çiğnenmiş ve yok edilmişti (-bunu yapan ayağın ne tür bir ayak olduğunu söylemeye dilim varmıyor, ne yazık ki!-)"
Batı'da Bir Amor Fati: Friedrich Nietzsche
" Eğer İslâm, Hristiyanlığı küçük ve hakir görüyor idiyse, böyle görmekte bin kez haklıydı: Çünkü İslâm insanı yüceltir ama putlaştırmaz..." Nietzsche'nin Deccal-Sahte İsa isimli eserinden.
Sayfa 66 - Cins:Aylık Ön Kamera, Ekim 2022, Sayı 85Kitabı okudu
Tam Metin
(Çok uzun bir sessizlik)
Ama senin dostların var.
(Uzun bir sessizlik)
Çok dostun var.
Onların sana bu kadar koltuk çıkmaları için ne veriyorsun onlara?
cübbeli ahmet'in deccal şu an hayatta demesi
ilâhî dinlerde kıyamet alâmetlerinden sayılan ve insanları doğru yoldan saptırmaya çalışacağı kabul edilen olağan üstü güçlere sahip kişi.
sözlükte “bir şeyi örtmek, yaldızlamak veya boyamak” anlamındaki decl kökünden türeyen bir sıfat olup klasik kaynaklarda “âhir zamanda ortaya çıkıp göstereceği hârikulâde olaylar sayesinde bazı insanları
Mutluluğumuzun formülü: Bir Evet, Bir Hayır, bir dümdüz çizgi ve bir gâye idi....
Sayfa 7 - Külliyat yayıneviKitabı okudu
“Memnuniyet verici gel-gitler”in hemen arkasından ola- bileceklerin en kötüsü vukûa geldi: Pavlus’un (vaazları ve] vaatleri. Pavlus’ta, “memnuniyet verici gel-gitler'in getiricisi” İsa'nın tam karşı-tezi, öfkenin, öfke tasavvurunun, acımasız öfke ve nefret mantığının en uç noktası ete kemiğe bürünmüştü! Bu İncil'in ruhunun çarpıtıcısı, kendi nefretinin kurbanı olmaktan başka ne yapmıştı ki? Her şeyden önce kurtarıcı'yı halletmişti: İsa'yı kendi Çarmıh'ına çivilemişti. İsa'nın hayatı, örnekliği, öğretisi, ölümü; bütün bir İncil'in anlamı ve hakîkati; yalnızca kendisinin kullanabileceği şekilde kavranan / kavramlaştırılan bu nefret-dolu sahte tahrifçinin işe elini sokmasıyla birlikte buharlaşıvermişti! Pavlus’un izini sürdüğü şey, gerçeklik değildi; tarihî gerçekler ve hakîkatler de değildi!...
