Fazlasıyla deli, fazlasıyla dobra... Okurken insanı rahatlatan... Kirli bilinçaltına tercüman olan...
Bu incelemeyi çok sevdiğim bir şiirle bitirmek istiyorum.
Otuz 1
Seni aldım, tanrı yaptım
Hayvan gibi taptım sana
Ağlak suratımı klozete düşürecek kadar
sarhoş oldum o gece
Renklerden umudunu kesip kör bir adam gibi oturup
Ray Charles dinledim saatlerce
Bira içip otuz bir çekeceğim
Damarlarımı söküp anneme hırka ördüreceğim
Tanrıya reddedemeyeceği bir teklif yapacağım
Geçip aynanın karşısında kendimle konuşacağım;
- Katili beklemekten vazgeç. O, çoktan
sütyenlerini toplayıp şehri terk etti.
Ve tekrar et kendine binlerce kez
Mutlu muyduk?
Mutlu muydun?
Mutlu muydum?
Ki zaten...
Keyifli okumalar
