DEDEMOĞLU 17.YÜZYIL
Dedemoğlu der ki aşkın bağından
Aşırdılar bizi Yozgat dağından
Anadolu Sivas şehri sağından
Bizden sonra bir nam kalsın illere
Sayfa 151Kitabı okuyor
Dedemoğlu, Hak'tan tuttum dameni
Kûfûr deryasında buldum imanı,
Seversen Mehdi - i sahip zamanı
Varınca bir tel ver pirime turnam
Sayfa 156Kitabı okuyor
Dedemoğlu, kaynar aşkın tavası
Ateşi yok, sır hikmettir havası
Yaralar ilacı, dertler devası
Şu Hekim Lokman'ı neyledin dünya
Sayfa 153Kitabı okuyor
Yeşil kamçılı boz ata
Hızır İlyas binmedi mi?
Dört kitabı dört satıra
Hacı Hasan yazmadı mı?
Gaiptendir anın üçü,
Bilmediler nedir suçu,
İsmail'e inen koçu
İmam Ali yüzmedi mi?
Hem okurum, hem yazarım,
Kimseler bilmez nazarım,
Peygamberlerin mezarın,
On iki imam kazmadı mı?
Gelir dayanırdı denge,
Biner gider idi cenge,
Ak deveyi, ol peşenge,
Sultan Üveys dizmedi mi?
Dedemoğlu, cennet şarı,
Mümin olan anda varı,
Peydah edip zülfikkârı
Hak Taâlâ düzmedi mı?
Sayfa 158Kitabı okuyor
Yerindedir gece gündüz
Örgülü terazi yıldız
Bir hanhara gidelim biz
Yollar dumana düşüptür
Dedemoğlu der hasretten
Yandı yüreğim gayretten
Umarım ki inayetten
Şah - ı Merdan'a düşüptür.
Sayfa 160Kitabı okuyor
Dedemoğlu erkan nizamdan aşma
Özünü bilenin yanından şaşma
Varıp bir kötünün suyuna düşme
Akıl başta sana mihman göründü
Sayfa 159Kitabı okuyor