"Söküp almak istediğim matmazel," dedi bir gün, "sizin kalbinizdir." Sağlam laf.
Sayfa 53Kitabı okuyor
–Bence güneşin batışı kadar hayranlığa değer hiçbir şey yoktur, ama bilhassa deniz kıyısında seyredilmeli.
Mösyö leon:
–Ah! Dedi; ben denize bayılırım.
Madam Bovary cevap verdi:
–Seyretmesi bile ruhu yükseltip insana sonsuz ideal fikirleri ilham eden o sınırsız uzaklık üzerinde zekâmız, hislerimiz daha serbestçe açılıyor, size de öyle gelmiyor mu?
Sayfa 84Kitabı yarım bıraktı
"Söküp almak istediğim matmazel," dedi bir gün, "sizin kalbinizdir." Sağlam laf.
Sayfa 53Kitabı okudu
Léon, "Ben de öyleyimdir." dedi. "Gerçekten de, akşamları, rüzgar camlara vururken lambayı yakıp elinde bir kitapla ocak başında oturmaktan daha güzel bir şey olur mu?
Emma koskocaman iri siyah gözünü açtı ona bakarak, "Değil mi?" dedi.
Léon, "İnsan başka bir şey düşünmez." diyordu. "Saatler geçer. Yerinizden hiç kalkmadan görür gibi olduğunuz ülkelerde dolaşırsınız. Düşünceniz hayal dünyasına kayarken ayrıntılar içinde oyalanır ya da serüvenlerin çevresini dolanır. Bir çok kişi tanırsınız. Kalbiniz sanki onların giysilari altında çarpıyor gibidir."
Sayfa 98Kitabı okudu
Önerme, Totoloji, Antikahraman
_Önerme (Görüş, düşünce, fikir)_
_Mantıkta, doğrulanabilir ya da yanlışlanabilir ifadelere denir. En az iki terimden oluşan, içinde en az bir yargı ve bir doğruluk değeri taşıyan cümlelerdir. Soru ve emir tümceleri önerme olamaz çünkü bir soru ve emir doğruluk ifade etmez. Önermeler bir yargı bildirmelidir.
_Önerme Türleri_
_1- Nitelik bakımından:
İmkanı olan düşsün bu lafa :)
"Söküp almak istediğim matmazel," dedi bir gün, sizin kalbinizdir." Sağlam laf. "
Kurbanların ailelerinin ağlamalarını ve birbirlerini teselli etmelerini izlerken şans eseri davalı tarafta idim. Ümitsizdiler. Yanaklarında yaşlar akarken, batmış bir gemiden kurtulabilenler gibi birbirlerine sıkıca sarılmışlardı. Leon bana dönüp " neden ağlıyorlar ki? Hapse gidecek olan benim" dedi. Bu sözler üzerine donup kaldım. Leon duygusal olarak kördü.
Sayfa 151
Görür gibi olduğunuz bir ülkede, kımıldamadan dolaşırsınız, düşünceniz düşlerle sarmaş dolaş olur, peşinde koşar durur. Roman kahramanlarına karışırsınız; onların elbiseleri içinde kendiniz varsınızdır sanki.
-Doğru, doğru! diyordu Emma.
-Bazen bir kitapta bir zamanlar kafanızdan geçmiş, belirsiz bir düşünceye, uzaktan gelen en ince duygunuzu ortaya serilişi gibi olan, kararmış bir benzetmeye rastladığınız oldu mu hiç? dedi Leon.
Sayfa 89Kitabı okudu
