13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğde'liyim. İlkokula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca, hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam, sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım, çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
Bi Yerde Bu Yaziyi Okudum.Gercekten Çok Etkiledi Beni ve Siz Değerli 1K ailesi ile Paylasmak İstedim.
Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Atık kağıtlar topluyorum ve Kızılay`dan Ulus`a kadar üç kez yürüyerek gidip geliyorum her gün. Beş arkadaşımla kalıyorum iki göz odalı bir evde. Onlar atık kağıt toplamıyor; Mevlüt inşaatta çalışıyor mesela,
Uzun olabilir ama okuyun gerçekten ayakta alkışlanacak bir arkadaş.
Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Atık kağıtlar topluyorum ve Kızılay`dan Ulus`a kadar üç kez yürüyerek gidip geliyorum her gün. Beş arkadaşımla kalıyorum iki göz odalı bir evde. Onlar atık kağıt toplamıyor; Mevlüt inşaatta çalışıyor mesela, Hüseyin halde hamallık yaparken,
Hayat kaybettiğimiz yerden başlar... Evet evet doğru okudunuz hayat kaybettiğimiz yerden yeniden başlar. Kazanmak için kaybetmek, başarılı olmak için başarısız olmak gerekir. Önce kaybedeceğiz, başarısız olacağız ki kazanmanın da başarmanın da ne olduğunu anlayalım ve kıymetini bilelim.Unutma; kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde