Selamın aleykum hayırlı günler. Size dün yaşadığım kısa bir anımı anlatmak istiyorum. Dün vardiyamı teslim etmeden evvel nöbet tuttuğum kulübeyi temizlerken sonradan 15 yaşında olduğunu öğrendiğim bir çocuk geldi. Çalıştığım sitede benim nöbet tuttuğum tarafta 2 tane bakkal var. Birisi alkol satıyor birisi satmıyor. Alkol satan akşam 6 gibi kapattı dükkanı. Akşam 7 gibi bir çocuk geldi alkol satan bakkal açık mı diye sordu. İlk yeni nesil hovarda olduğu düşüncesiyle önyargılı yaklaşıp çocuğa sordum: "Kendin için mi istiyorsun yoksa başkasına mı?". Çocuk biraz tebessüm etti ve babasına aldığını söyledi. Yaşının kaç olduğunu sordum 15 dedi. Çocuğa benim babamın meselesini anlattım. Benim babam ben 15 yaşımdayken pazarcıydı. Ağabeyisi ile yaşadığı bir meseleden dolayı bunalmış ve mide kanamı geçirmişti. Babamın sigara ve alkol alışkanlığı yok. Eline defter kalem ver efendiliğin kitabını yazar. Çocuğa bir tavsiyede bulundum, babasının ne sıkıntısı varsa saçmalasa bile gelsin ailesine anlatsın. Çünkü alkol öyle bir illet ki dertsiz adamı da dert sahibi yapar. Benim babamda Sefaköy'de oturduğumuz zaman mide kanaması geçirmiş kan kusa kusa merdiveni emekleye emekleye çıkmıştı. O manzara benim 10 sene mi aldı ve ben uzun müddet bunalım da kaldım. Sizin de ne derdiniz varsa kimse anlamıyorsa gidin duvara taşa anlatın. Biliyorum deli diyecekler ama hiç derdiniz olmasa bir kaldırım taşında bile dahi otursanız sizi etiketleyecek, sorgulayacak çok gereksiz insan var dünyada.
Böyle Buyurdu Muhammet
13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara`da. Niğdeliyim. İlkokula başladığım yıl geldik Ankara`ya. Ortaokulu bitirebildim yalnızca; hep takdir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam; sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım; çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar
13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğdeliyim. İlk okula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca; hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam; sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım; çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
_Hayat, sürprizlerle dolu bir kumardır ve hayatın ne olduğunu sadece kumarbazlar bilir.
_Eğer cesur değilsen samimi olamazsın, sevemezsin, güvenemezsin, gerçeğin peşine düşemezsin. O yüzden önce cesaret gelir. Ve diğer her şey onu izler.
_Risk al. Belirsizlik deme; merak de. Güvencesizlik deme; özgürlük de. Bu güvencesizlik, hayatın
Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Atık kağıtlar topluyorum ve Kızılay`dan Ulus`a kadar üç kez yürüyerek gidip geliyorum her gün. Beş arkadaşımla kalıyorum iki göz odalı bir evde. Onlar atık kağıt toplamıyor; Mevlüt inşaatta çalışıyor mesela, Hüseyin halde hamallık yaparken, Sidar ve Yunus ayakkabı boyacısı. Aramıza bir arkadaş daha katıldı. Adı
Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_
_Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim!
_Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
"Kalbini kırdığım herkesten özür diliyorum" dedi.
"Gerçekten mi?"
Bir an durdu. "Hayır bence herkes önyargılı ve bencil. İnsanlığın canı cehenneme!"
Sayfa 18 - AlfaKitabı okuyor
Önyargı
Merhaba. Önyargı ile ilgili defalarca yaşadığım bir şey anlatacağım. Aynı şeyi farklı insanlarla farklı mekan ve zamanlarda yaşıyorum. 5 senedir güvenlik görevlisiyim. Bundan evvel elimden geldikçe çoğu sektörde de çalıştım. Aynı önyargıyı farklı insanlarla çalıştım ve Allah iş arkadaşlarım ders alsın diye o gün bir şeyler yaşattı ama ders alan
"Burada aşağıda çalışacaksam, burada aşağıda kalmam daha akıllıca olur. Ayrıca korkarım yukarıda şatoda yaşamak bana göre değil. Ben hep özgür olmak isterim.” “Sen şatoyu bilmiyorsun,” dedi hancı usulca. “Elbette,” dedi K., “insan önyargılı olmamalı..."
Sayfa 10Kitabı okuyor
