Özgürlük bilincimin sınırlarını teşkil eder. Özgür olmak demek özgürlüğe mahkûm olmak demektir [...] Geçmişteki ‘ben idim’ demiyorum, ben kendimin geçmişiyim, bugün, şimdi bu oluş sürmekte. Ve ölümüme saniyeler kala sadece geçmişimden ibaret olacağım”
Doğduğumuz andan ölene kadar hayatımız sürekli bir yolculuktur.
Manzara değişir, insanlar değişir, ihtiyaçlar değişir; ama tren hep ileri gider.
Hayat bir trendir, tren istasyonu değil . . ..
Kimse istemez ama korku öğretilir.
Çocuk, korku nedir bilmez. Her şeyi yapabileceğini düşünür.
Çocuk, özgür olmamayı da bilmez. Herkesi sevebileceğini düşünür.
Çocuk hayatın olmayacağını da bilmez. Sonsuza dek yaşayacağını sanır.
Çocuk gibi davranan kişiler de hiçbir şeyin onları incitebileceğini düşünmez.
Çocuk, tanrısal olmayan hiçbir şeyi bilmez. Ta ki yetişkinler tarafından öğretilene kadar.
ÇOCUKLAR ÇIRILÇIPLAK ETRAFTA KOŞUŞTURUR VE HERKESE SARILIR. KEŞKE AYNI ŞEYİ BÜYÜKLER DE YAPABİLSEYDİ.
Reader Follow Recommendations
Acının üstesinden gelmek için önce onu yaşaman gerekir. Ya da başka bir deyişle bir dağın zirvesinde olmanın keyfini önce eteklerinde yürümeden nasıl yaşayabilirsin. Beni anlıyor musun?
"İyiden zevk almak için kötüyü tanımalısın."
Umut Ettiğin Kadar Özgür,Korkak Olduğun Kadar Tutsak Olursun...
