This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
There may be spoilers!
It would be fair to say that Daniel Defo left Robinzon Crusoe alone with an adventure.
I can easily say that I, too, experienced adventures with Robin. If you want to learn how a person clings to life, how he clings to hope and lives, how he knows how to settle for little and starts his life from scratch, how he never gives up, no matter what, you should definitely read it.
Adventure, adventure, travel are all in this book. (It was like a commercial).
Okay, like every book, there were some things that were wrong for me in this book. But even from them there was something for me to learn from. At first I was bored until I got used to it, but then I said, "I'm glad I read it." I said.
It is impossible not to admire Robin's compassion, determination, faith and humanity.
The reason why I finished the book late is entirely due to my health. It's the first book that I regret that it took me a long time to finish it. I would recommend it to everyone.
Note: I would like to thank everyone who wished me luck while I was studying.
Baharın başlangıcında başlayıp, kış ayının en sert olduğu zamanlarda biten bir kitap yaşama kavgası. Buradan yola çıkarak; güzel bir başlangıçla yola çıkıp, hazin bir sonla noktalanan bir roman bekleyebilirdik belki ama bu kitabın içerisinde baştan ayağa kadar ırkçılık var. Beyazlar ve renkliler diye ayrılan bir dünyada; her koşulda suçlu bulunan, hakaretlere uğrayan, işkenceler gören ve vahşice ve keyfi öldürülen siyahilerin yaşamı anlatılıyor. Onların bu dünyadaki yaşama kavgası söz konusu. Tabii burada pek kavga edebilecek, direnebilecek güçleri yok. Elleri kolları bağlanmış bir dünyada başlarına gelebilecek en kötü şeylerin, hiç gelmemesi için dua etmekten başka çareleri yok. Yine de bundan kaçamıyorlar bu insanlar. Onları birer defo, hastalık, alt tür olarak gören beyaz tenlilerin kendilerinde gördüğü üst insan kimlikleri, siyahiler karşısında kendilerini Tanrı gibi hissetmelerini sağlıyor.
Dünya bu insanların uygar topluma geçtiği andan itibaren ırkçılığı her dönemde yeni kılıflarla sunuyor olmasından yana. Asıl budur bir hastalık olan. Budur insandaki defo.
IRKÇILIK, BİR TÜR RUH HASTALIĞIDIR.
Karantina günleriniz için size arkadaş olacak bir kitap ile geldim
Çünkü bu kitabı "okudum" demek yerine, kitapla "sohbet ettik" desem daha doğru olur :) Ve "Önsöz gibi" diye başlık atılmış, Önsözüne bayıldım "DEFO" bir öykü kitabı, Yazarımız aynı zamanda bir oyuncu ve ilk kitabı
16 öyküden oluşuyor kitabımız. Bazı öyküler, öykü karakterlerinin her birinin dilinden anlatılmış.. Bu inanılmaz keyif verdi bana, herkesin bakış açısından olayları izlemek güzeldi.. Bir kaçı bir çığlık gibi, bazıları ise düz bir şekilde..
.
.
Hayatın akışına kapılmışken unuttuğumuz, göremediğimiz ya da gördüğümüz fakat üzerine düşünecek vaktimizin olmadığı güzel ayrıntılarla karşılaştım bu kitapta.
Okurken defalarca gülümsedim
Küçük şeylerle mutlu olabileceğimi tekrar hatırladım .
.
Ben öykü kitaplarını severim özellikle de düşünmemi sağlayan ve farklı bir bakış açısı kazandıranları.. Bir iki öyküde bu sonuca ulaşamasam da, kitap genel olarak çok güzeldi ve samimi Farklı bir deneyim yaşamak istiyorsanız bu kitabı tavsiye ediyorum, özellikle gençler için güzel bir bakış açısı sağlayabilir (Aslında ben de yaşlı falan değilim ama uygun kelime bulamadım )
.
.
#okudumbitti ve adıma imzalı bu güzel kitabı kitaplığımın en güzel köşesine koydum..
Jonathan Swift tarafından eleştirel bir dille yazılan Güliver’in Gezileri Neo-Klasik dönemin en önemli eserlerinden birisi olarak karşımıza çıkmaktadır. Çoğunlukla çocuklar için yazılmış bir masaldan ibaretmiş gibi görünmesine rağmen yazıldığı dönemin ekonomik dini ve sosyal yaşantısını başarılı bir şekilde eleştirerek okura sunuyor..
Hem Güliver'in Gezileri romanına hem de Daniel Defo"nun Robinson Cruse'una ilham veren eser Endülüslü yazar İbn-i Tufeyl'in ünlü eseri olan Hay bin Yeksan'dır. Ben kesinlikle bu üç eserin okunması gerektiğini düşünüyorum. Güliver'in Gezileri çok geniş bir hayal gücünün ürünü diyebiliriz, ilk olarak cüceler , sonra devler, uçan ada diye tasvir edilen ve bana ufoları çağrıştıran uzaylılar, geçmişle bağlantı kurabilen büyücüler adası olarak anlatılmış zaman makinesi, konuşan atlar ve bütün bunların da birbirlerinden bihaber olması bana paralel evrenleri anımsattı, acaba ufolar, uzaylılar, zaman makineleri, insan başlı atlar bu kitaptan mı esinlenilerek uyduruldu diye de düşünmeden edemiyorum açıkçası.
Herkesin hayatının bir evresinde karşılaştığı bir kitaptır kendisi. Sakın çocukken okuduğunuzdan daha zor bir kitap olduğu kanısına varmayın. Su gibi akan, vaktiniz varsa bir iki günde bitirebileceğiniz kitap,keyifli okumalar...
Hakan Kurtaş-Defo
Yazarın ilk kitabı. Değişik bir dili var. 160 sayfa ama okunması kolay değil bana göre. Öyküler edebi bir dil ile harman edilmiş gibi. Hoşuma gitti bu. Çoğu öykü bir sona ulaştırılmamış veya bir öykü 7 kişinin dilinden anlatılmış bu da tek düze bir şeyler okumaktan sıkılanlar için çok iyi. Yeni şeyler denemek hoş ve cesaret işi. Hakan Kurtaş bunu yapmış diyebiliriz. Kendisi iyi bir oyuncu, karikatür çizdiğini ve bir müzik grubu olduğunu da biliyorum. Birçok alanda parmağı var yani yazarımızın. Yetenekli ve ilham veren biri. Kısa kısa yazmış öyküleri bir yeri anlamadığınız da başa dönüp okumak çok kolay olmuş böylelikle. İçerisinde çok güzel şarkı göndermeleri de var. Bir öyküyü birden çok kişinin bakış açısıyla okumak da güzeldi. Kitapla ilgili hoşuma gitmeyen bir detay var ama malesef. Bazı ingilizce kelimeler kullanılmış ama çevirisi yapılmamış bu kelimelerin. Çok basit kelimeler evet ama Türkiye'de Türkçe bir kitap basıyor isen bu kelimelerin çevirisini yapmalısın bana göre ama her kitapta bazı detaylar hoşuna gitmeyebilir insanın bu da öyle bir detay. Kısacası sevdim ben bu kitabı. İçerisinde altını çizdiğim ve katıldığım çok bölüm var. Okuyunca size bir şeyler kazandırabilecek bir kitap. İlk başta ki 'Önsöz gibi' kısımı da okurken gülümseten bir detay olmuş. Yeni şeyler denemekten korkmayan insanlara hep saygı duydum. Hakan Kurtaş'da onlardan biri.
Batı Edebiyatı
Sadece Batı uygarlığı'nın edebiyatçıları anlatılmış. Yazar dünyayı ve uygarlığı Avrupa ve beyaz Amerika'dan oluşmuş bir gezegen sanıyor gibi. Yararsız ve değersiz bir kitap değil elbet ama çok büyük bir defo değil mi bu at gözlüğüyle dünyaya bakma işi? Neyse okumanızı öneririm ama kitap edebiyatın kısa tarihini yansıtamıyor bahsettiğim nedenden ötürü.
