Roman uzun (1000+ sayfa) olunca inceleme yazısı da uzun mu olmalıdır? Şaka :) Özellikle kısa tutacağım.
(Kimilerine göre tüm zamanların en büyük romancısı kabul edilen) Tolstoy bu başyapıtında genel olarak kadın-erkek ilişkilerini, özellikle de aşkı nefis işlemiş. Romanda -zaman zaman birbirine dokunsa da- büyük ölçüde birbirine paralel akan iki aşk hikayesi konu ediliyor. Kategorize etmek ne ölçüde uygun olur bilemedim, pek taraftar da değilim aslında ama hadi denemiş olayım: Bu aşklardan biri nefis, kişiye değer katan nitelikte, diğeriyse mahveden, yakan yokeden cinsten.
Kitapta ayrıca yaşamda kültürün ve toplum normunun hayati önemi bizlere "öğretiliyor." Daha doğrusu, sanırım benim en büyük çıkarımım bu oldu.
Bu noktada bir parantez açayım: Aklıma (aslında başka kulvarların insanı, şirket yönetimi ve strateji gurusu Michael Porter’a atfedilen) “Culture eats strategy at breakfast” sözü geldi. Yani Türkçe'si (benim çevirimle) “Kültür stratejiyi bozuk para gibi harcar.” Yani diyor ki, yerleşik kültüre karşı duruyorsanız sıkı durun, ayrıca bilin ki, kültürün önünde pek bir şey duramaz, kültür herşeyi ezer geçer. Kapa parantez, incelemeye devam.
Yazım tekniği, üslup olarak ne diyebilirim? Fevkalade. Romandaki duygu seli/cümbüşü ve psikolojik çözümlemeler öyle dolu dolu, öyle etkileyici ki, romandaki ana karakterlerin her birini ayrı ayrı yaşıyorsunuz. Misal ben tüm karakterleri şu an çok iyi tanıyorum, anlıyorum. Ve bundan çok etkilendim, Tolstoy nefis iş çıkarmış.
Son olarak hadi içimde kalmasın, paylaşmış olayım: Evet, Anna'ya ben de aşık oldum :)
Bu kitapla karşılaştığım günü dün gibi hatırliyorum.İl kütüphanesinde ruhumu besleyecek bir kitap arıyordum.Gerçek,salt gerçeklik içeren bana hayatın acı yönünü yüzüme tokat gibi vuracak bi kitap...Dünya klasikleri bana gülümsüyor ben görmezden geliyordum, Türk edebiyatı göz kırpiyor;hayır şuan senin sıran değil diyordum.sonra beklenmedik bir
"Gerçekliğe koşan hayaller zincir tutmaz." demiş yazarımız. Gerçekten öyle. Yeter ki istemesini bilin ve istediğiniz şeyde kararlı olun. Kitap, okunmaya değer. Yazarın o kadar samimi bir anlatımı var ki okurken sanki yazar karşınızdaymış gibi bir hisse kapılırsınız.
Kitap 7 bölümden oluşuyor. Her bölüm kendi içinde bir bütün olduğu gibi her başlık birbirinin devamı. Evet garip gelmiş olabilir ama hiç sıkılmadan okuyacağınız kitaplardan biri diyebilirim.
Kitap, bir aşk romanı değil bir yol arkadaşı, bir rehber, bir dost...
Grossman’ın şaheseri geldi aklıma. Durduk yerde değildi elbette. Onunla ilgili bir belgeseli yeni izledim. Aslında sosyal medyada başlayan bir aşk novella-uzun hikayesi yazarken oldu her şey. Tıkanmıştım, bari kafamı açayım biraz demiştim ve bitmez tükenmek bilmez Sovyet ve Atatürk dönemi incelemelerime dönmüştüm tekrar. Çok çekmiş edebiyatçılar
Yorum spoiler içerir.
Ciddi anlamda sinir krizleri geçirerek okuduğum bir kitabın yorumuyla daha merhabalar.
Geçen ay ne kadar güzeldi. Yalnızca bir kitabı sevmemiştim derken bu ay bitirdiğim iki kitabın da beni delirtmesi üzücü olsa da bu şanssızlığıma alıştım sanırım. Sizi bu korkunç kitapları okumaktan kurtarmak adına uzun bir yorum yapmayı
248 syf.
·
Not rated
Ah canım babamın varlığını yokluğunu birkezdaha yoğunca hissetiğim bir kitaptı Babalar alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır...!Yasarken deger bilin derim ben her zerresine muhtacım hasretim özlemle duamdasın babacığım
