Kentsel dönüşümden ziyade , beyinsel ve zihinsel dönüşüme ihtiyacı olan ve beyni kâinatın çöplüğüne çeviren insan , neden karıncanın çığlığının aslanın kükremesinden daha güçlü olduğu- nu fark edemez , neden sığınacak bir " kalp " ve daha müreffeh bir hayat peşinde değil de , " yapay insan " peşinde koşar ki ? Anlamak mümkün değil . En büyük tehlike , bizatihi insanın kendisidir !