Ne beyhude ne başıboş bir çaba insanları değiştirmeye çalışmak. Oysa ne güzeldi olduğu gibi kabul, karşındakini ilmek ilmek hissetme hazzı. Farklılıklar neden bu kadar çirkin gelir ki insana? Senin benden farkın değil midir zaten varoluşunu ulvi kılan. İnsan tanrısallaşamazdı zaten onu bi kabul etsek ya? Her bir hatamızla benliğimizin hırkalarını örmez miyiz? Hatalar, kusurlar güzel dünyanıza çok mu çiğ kaldı? Mükemmeli ararken mi battı geminiz? Değişir mi bu sığ düşünceleriniz bilmem ki hissedemem artık.