Dostluklar, hovardalıklar, kabadayılıklar, yalnız ekmek düşünenlerde yavaş yavaş yok olmaya başlayan bu hisler ve hareketler, bir hatıra bile olamayacak kadar kafalarda sislendi.
Sayfa 96Kitabı okuyor
Hayat, yüzyıllardan beri devam ettiği gibi, katı topraktan bir lokma bir şey sökmek için, sessiz bir dövüş halinde ilerlemeye başladı.
Sayfa 96Kitabı okuyor
sıkmadan uzun uzun anlatmasını bilen yegâne geveze, denizdir
Ayrıldılar... Ve bir daha birbirlerini görmediler
Fakat ikisi de küçük derenin kenarındaki söğüdü ve orada geçirdikleri güzel ilkbaharı ve yazı unutmadılar. Ve ikisi de böyle bir yaz geçirmemiş olan diğer kırlangıçlara tepeden baktılar...(çünkü azlıkta kalanlar çok olanlara nedense tepeden bakarlar.)
Sayfa 41 - YKYKitabı okudu
Şimdiye kadar hep sana koşmak için çırpındığı halde yenilmez bir gururun emirlerini dinlemeye mecbur olan kalbim bak, içindekileri anlatmak için acele ediyor.
Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Hayat şiirinden
Zaten ne bulmuşum ki yaşamakta tad diye
Gönlüme çok söyledim can yükünü at!... diye
Sorarım sana gafil hiç insan hayat diye
Omuzları çökerten bu yükü yüklenir mi?...
Kimse baş çevirip de bakmayacak gebersem,
Bilmem gönül ne cevap verecek şöyle dersem:
Gayen ne bu manasız yaşayışta a sersem,
Böyle paçavra gibi ömür sürüklenir mi?
Sayfa 264Kitabı okuyor
Hayat şiirinden
İnsan ki gelip geçer dünyadan nefes gibi;
Ne büyük ıstıraptır yaşamak herkes gibi?...
"Yükseksin!" Tatlı bir ses olamaz bu ses gibi
Yaşamak; kartal gibi göklerde dolaşmaktır.
Halik ki her mahluktan başka yarattı bizi
Zaman bir avuç toprak yapsa da cismimizi
Kainat hayretlerle anmalı ismimizi
Yaşamak, asırları bir hamlede aşmaktır...
Sayfa 263Kitabı okuyor
Hayat şiirinden
Hayattan fazla şey bekleyenler delidir...
Hakikat, sanat, ilim masaldan ibarettir,
Aşk iki cins beyninde tutkaldan ibarettir.
İnsanlar ki bir sürü aptaldan ibarettir;
Gülmeli, kahkahayla bunlara gülmelidir...
Sayfa 262Kitabı okuyor
Yoktu... Malumat sahibi, derin, muğlak bir kimseye rasgelmek mümkün değildi.
Sayfa 140 - ithakiKitabı okudu
Rüzgâr şiirinden
Etrafımın sözlerine aklım ermedi,
Etrafım da bana asla kulak vermedi.
Senelerden beri hâlâ anlaşamadık,
Ben de kestim anlaşmaktan ümidi artık.
Sayfa 213Kitabı okuyor
Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok…
BU SAAT
Günlerdir yağıyorsa
Yağmur ekime doğru
Son çamaşırları içeri aldın da
Kesik elektrik bir mum bile yok
Karanlıkta kaldınsa
Yerin hakkındır.
Bir insanın beşikten mezara
Başından geçecekleri
Biraz biraz yazdınsa
Dilek-şart kiplerinde
Dönen atlıkarınca
Birden yavaşladıysa
Ve birisi seninle
Aynı yerde yalnızsa
Övün hakkındır.
Ve başın bir değirmen taşı
Boyuna uğuldarken
Hiç rahat uyudun mu
Ve şimdi önüne düşüyorsa
Belki bundan sonra
Avun hakkındır.
Sayfa 60
Ve bu küçük an, bana bütün geldiğimiz yoldan uzun görünüyordu.